Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Z wizytą w Soplicowie: Wieczerza w zamczysku

Dodane 5 bajtów, 19:15, 15 wrz 2019
== Drugie danie ==
[[File:Jedzą, piją, a milczą wszyscy.jpg|thumb|Hrabia, Telimena, Tadeusz i Zosia jedzą coś, co wygląda bardziej na fasolkę szparagową niż na szparagi.]]
Skoro już wiemy, co było na zupę, to co było na drugie?
[[File:Jedzą, piją, a milczą wszyscy.jpg|thumb|Hrabia, Telimena, Tadeusz i Zosia jedzą coś, co wygląda bardziej na fasolkę szparagową niż na szparagi.]]
{{ Cytat
| <poem>Po chłodniku szły raki, kurczęta, szparagi,
}} }}
Strwożeni, zaczynamy wątpić w realizm świata przedstawionego w ''Panu Tadeuszu''. Ale nie, „nie zmylił się mistrz taki!” <ref>Mickiewicz, ''op. cit.'', księga XII, wers 710</ref> Szparagi na początku września jednak dają się wybronić. Przecież autor nigdzie nie napisał, że były to szparagi świeże. A sztuka marynowania szparagów w occie była w Polsce znana już od dawna. Oto przepis na szparagi w occie z XVII-wiecznego zielnika spisanego przez słynnego renesansowego botanika, prof. Szymona Syreńskiego z Akademii Krakowskiej:
[[File:Szparagi w occie.jpg|thumb|upright=.5|Szparagi, które zamarynowałem na sposób zainspirowany przepisem Syreńskiego]]
{{ Cytat
| Biorą {{...}} kiełki [szparagów] świeże, a rozłożywszy je na misach albo nieckach, potrząść je solą, a przez dwa dni tak ich niechać [t.j. zostawić] w cieniu, potem polać je onym sokiem albo juchą przez siebie puszczoną. A gdzie by żadnej wilgotności znacznej z siebie nie puściły, wtedy w rosole je obmyć, a przyłożywszy je jakim ciężarem, wygnieść, potem włożywszy je w polewany [t.j. emaliowany] garniec nalać na nie dwie części octu winnego, trzecią rosołu, żeby dobrze zagrąznęły [t.j. żeby je przykryło], przydawszy zgolemo [t.j. dużo] kopru włoskiego. Tak przez cały rok może być wdzięczny do stołu przysmak.
| źródło = {{Cyt
| nazwisko = SyreńskiSyrennius | imię = Szymon Simon | tytuł = Zielnik | url = https://polona.pl/item/zielnik-herbarzem -z łacińskiego zowią-iezyka-lacinskiego-zowia-to-iest-opisanie-wlasne-imion-ksztaltu,MzM1NDMyMw/578/
| miejsce = Kraków
| rok = 1613
| strony = 1128–1129
}}; cyt. w: {{Cyt
| nazwisko = Dumanowski (red.)
| imię = Jarosław
| tytuł = Staropolskie przepisy kulinarne: Receptury rozproszone z XVI–XVIII w.: Źródła drukowane
| wydawca = Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
| miejsce = Warszawa
| rok = 2016
| strony = 172
}} }}
<!--
{{ Cytat
| Majonez jest to potrawa z ryby, raków lub mięsa i drobiu, która podaje się albo jako przekąska w formie sałaty na muszelkach, albo na półmiskach w całości jako danie wykwintne przy proszonych śniadaniach, obiadach i kolacjach {{...}}
| źródło = Zawadzka, ''op. cit.'', s. 195
}}
-->
== Trzecie danie ==

Menu nawigacyjne