10 441
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
File:Przypkowscy.jpg|Tadeusz Przypkowski (1905–1977) – w fotelu pod portretem swojego ojca, Feliksa Przypkowskiego (1872–1951). Z prawej strony stoi jego syn, Piotr Maciej Przypkowski (ur. 1947), a po lewej – wnuk, Jan Aleksander Przypkowski (ur. 1973), obecny dyrektor Muzeum im. Przypkowskich.
| wolumin = nr 1374
| strony = 4
}}</ref><ref>{{Cyt
| tytuł = Przekrój
| nazwisko r = Roszko
| adres rozdziału = https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/tadeusz-konrad-przypkowski?print
}}</ref>
[[File:Przypkowscy.jpg|thumb|Tadeusz Przypkowski (1905–1977) – w fotelu pod portretem swojego ojca, Feliksa Przypkowskiego (1872–1951). Z prawej strony stoi jego syn, Piotr Maciej Przypkowski (ur. 1947), a po lewej – wnuk, Jan Aleksander Przypkowski (ur. 1973), obecny dyrektor Muzeum im. Przypkowskich.]]
W 1962 r. Przypkowski podarował rodzinną kolekcję zegarów słonecznych państwu. Powstało w ten sposób Państwowe Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie. Możliwe, że był to krok uprzedzający; w ten sposób uniknął Przypkowski przymusowej nacjonalizacji i uzyskał dostęp do państwowych dotacji, a równocześnie faktyczna kontrola nad muzeum pozostała w rękach rodziny Przypkowskich, gdzie stanowisko dyrektora przechodzi z ojca na syna (obecnie już w czwartym pokoleniu). Był to jeden z wielu przykładów na to, że mimo swego sarmackiego stylu, Tadeusz Przypkowski był też obdarzony odpowiednią dozą sprytu, zaradności i polskiego zmysłu kombinowania, by odnaleźć się w powojennej rzeczywistości Polski Ludowej.
Władzę ludową nieustannie zarzucał nowymi pomysłami, których zawsze miał pełną głowę. Wiele z tych pomysłów miało taki rozmach, że nie miały szans na wcielenie w życie, lecz Przypkowski się tym nie zrażał, tylko wymyślał nowe. Jego projekt nowej stylizacji godła państwowego, ,,orła piastowskiego bez korony", nie został przyjęty.<ref>{{Cyt
| tytuł = Przekrój
| nazwisko r = Przypkowski
| imię r = Tadeusz
| rozdział = Kto był autorem godła?
| adres rozdziału = https://przekroj.pl/archiwum/artykuly/33527
| miejsce = Kraków
| rok = 1971
| wolumin = nr 1362
| strony = 8
}}</ref> Pomysł, by Pałac Kultury i Nauki wykorzystać jako największą na świecie wskazówkę zegara słonecznego, aby jego cień nie był „bezrobotny jak cienie wysokich budowli miast kapitalistycznych”, również upadł. Ale miał też takie pomysły, które udało się przynajmniej częściowo wdrożyć.
<gallery>
File:Ekslibris gastronomiczny Przypkowskiego.jpg|Ekslibrys gastronomiczny Przypkowskiego
</gallery>
