10 235
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| wolumin = 27/2
| strony = 63--90
}}</ref> Natomiast na zachodzie ich przeciwnikiem byli francuscy Walezjuszowie, który zorientowali którzy zorientowawaszy się, że Francja jest z prawie każdej strony otoczona ziemiami Habsburgów. Uwaga Walezjuszów skupiała się szczególnie , skupili swą uwagę na malutkich i słabych, ale za to bajecznie bogatych państewkach w północnych Włoszech, które nominalnie (tak jak państewka niemieckie) należały do cesarstwa.
Jednym z najbogatszych było Księstwo Mediolanu, którym już od wieku trząsł wywodzący się od najemnych żołnierzy ród Sforzów. Kiedy Bona przyszła na świat, księciem mediolańskim był akurat jej ojciec Gian Galeazzo Sforza, choć faktyczną władzę sprawował jego stryj Ludovico Sforza. Matka Bony Isabella ostro rywalizowała z Beatrice, młodziutką żoną Ludovica, o to, czyjej dzieci odziedziczą władzę z Mediolanie. Ponieważ Isabella miała poparcie swego ojca, króla Neapolu, to Ludovico i Beatrice sprzymierzyli się z królem Francji, który sam miał pretensje do neapolitańskiego tronu. Bona miała siedem miesięcy, kiedy wojska francuskie wkroczyły do Włoch, rozpoczynając serię tzw. Wojen Włoskich, które Walezjuszowie i Habsburgowie będą toczyć głównie na terenie nieustannie zmieniających sojusze włoskich państewek. Wojny te, z krótkimi przerwami, będą toczyć się przez całe życie Bony i skończą się dopiero dwa lata po jej śmierci.
