Z Z widelcem wśród książek
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
|
| Linia 75: |
Linia 75: |
| | | | |
| | {{ Cytat | | {{ Cytat |
| − | | <poem>Na grzyby – w aromatów pełen las! | + | | <poem>– Na grzyby, w aromatów pełen las! |
| − | Na grzyby! Przed wyjazdem sprawdźmy gaz, | + | – Na grzyby! Przed wyjazdem sprawdźmy gaz, |
| | Weźmy czegoś parę kropel, | | Weźmy czegoś parę kropel, |
| | A na drzwiach wywieśmy o tem, | | A na drzwiach wywieśmy o tem, |
| Linia 82: |
Linia 82: |
| | Bo powzięliśmy ochotę | | Bo powzięliśmy ochotę |
| | Na grzyby. {{...}} | | Na grzyby. {{...}} |
| − | Albo na ryby? {{...}} | + | – Albo na ryby? {{...}} |
| − | A może na ryby w grzybach? | + | – A może na ryby w grzybach? |
| − | Jak to? | + | – Jak to? |
| − | Duszone! | + | – Duszone! |
| − | A! Aha…</poem> | + | – A! Aha, no w sumie…</poem> |
| | | źródło = Jeremi Przybora, ''Na ryby'' | | | źródło = Jeremi Przybora, ''Na ryby'' |
| | }} | | }} |
Wersja z 08:34, 23 lip 2020
Piosenka o wojnie grzybów
Co mówił zajączek biegając po lasku?
Chodźcie, grzyby, na wojnę! Grzybki na wojnę!
Odpowiedział koźlarz: jam jeszcze kawaler,
To ja nie pójdę na wojnę, grzybków wojnę.
[…]
Odrzekła mleczarka: przecież jam jeszcze panna,
To ja nie pójdę na wojnę, grzybków wojnę.
[Właściwie powinien być rydz, ale mleczarka (Lactarius volemus) to najbliżej spokrewniony jadalny grzyb o polskiej nazwie ludowej rodzaju żeńskiego.]
[…]
Odpowiedział maślak, z wszystkich grzybów najpodlejszy:
To ja nie pójdę na wojnę, grzybków wojnę.
[…]
Odpowiedział borowik, wszystkich grzybów pułkownik:
To ja pójdę na wojnę, grzybków wojnę.
O je je jej, nie ma komu iść na wojnę!
Wszystkie grzyby posiekam i gąski powywracam.
|
— Stanisław Windakiewicz: Prolegomena do „Pana Tadeusza”, Kraków: Gebethner i Wolff, 1918, s. 227–228
|
|
Ką kalbėjo zuikuželis po šilelį bėgiodamas?
Eikit grybai vainą! Grybužėlei vaina!
Atsiliepė raudonikis: juk aš esmu dar jaunikis,
Tai aš neisiu vainą, grybužėlei vaina.
[…]
Atsiliepė rudmėsukė: juk aš esmu dar mergiukė,
Tai aš neisiu vainą, grybužėlei vaina.
[…]
Atsiliepė kazlekas, višų grybų pašlemykas:
Tai aš neisiu vainą, grybužėlei vaina.
[…]
Atsiliepė baravykas, višų grybų pulkininkas,
Tai aš eisiu vainą, grybužėlei vaina.
O ju ju jui, nėr kam eit į vainą!
Visus grybus iškaposiu ir kelmučius išvartysiu.
|
Tekst oryginalny:
|
|
Ką kalbėjo zuikuželis po šilelį bėgiodamas?
Eikit grybai vainą! Grybužėlei vaina!
Atsiliepė raudonikis: juk aš esmu dar jaunikis,
Tai aš neisiu vainą, grybužėlei vaina.
[…]
Atsiliepė rudmėsukė: juk aš esmu dar mergiukė,
Tai aš neisiu vainą, grybužėlei vaina.
[…]
Atsiliepė kazlekas, višų grybų pašlemykas:
Tai aš neisiu vainą, grybužėlei vaina.
[…]
Atsiliepė baravykas, višų grybų pulkininkas,
Tai aš eisiu vainą, grybužėlei vaina.
O ju ju jui, nėr kam eit į vainą!
Visus grybus iškaposiu ir kelmučius išvartysiu.
| |
Pogardzone w braku
Surojadki srebrzyste (gołąbek żółciowy)
Surojadki... żółte (gołąbek jasnożółty)
Surojadki... czerwone (gołąbek ciemnopurpurowy}
Koźlak, jak przewrócone kubka dno wypukłe (kożlarz sosnowy)
Lejki, jako szampańskie kieliszki wysmukłe (lejkowiec dęty)
– Na grzyby, w aromatów pełen las!
– Na grzyby! Przed wyjazdem sprawdźmy gaz,
Weźmy czegoś parę kropel,
A na drzwiach wywieśmy o tem,
Że ruszyliśmy w sobotę,
Bo powzięliśmy ochotę
Na grzyby. […]
– Albo na ryby? […]
– A może na ryby w grzybach?
– Jak to?
– Duszone!
– A! Aha, no w sumie…
|
| — Jeremi Przybora, Na ryby
|
.jpg)
