Zmiany

Szukając możliwych możliwie najstarszych punktów zaczepienia, odkryłem, że w zachodnioeuropejskiej prasie z pierwszej połowy XIX w. wielokrotnie pojawiało się dość zaskakujące zestawienie słów „Polish Odessa” (pisane też „Polisch Odessa”)– o tyle zaskakujące, że Odessa nigdy nie była polskim miastem. Okazuje sięjednak, że tak właśnie nazywano pszenicę, importowaną z obszaru, który dziś nazwalibyśmy zachodnią Ukrainą.

W owym czasie pszenicę, która wyrosła na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej pod zaborem rosyjskim, eksportowano dwoma drogami: północną, czyli z Kotliny Sandomierskiej i okolic, najpierw Wisłą do Gdańska, a stamtąd na holenderskich statkach przez Bałtyk i Morze Północne do Londynu; oraz południową, czyli z Wołynia i Podola, Dniestrem do Odessy, a dalej na greckich statkach przez Morza Czarne i Śródziemne, i wreszcie też do Londynu. Londyn był wtedy głównym ośrodkiem handlu zbożem w Europie; to na londyńskich giełdach ustalano ceny oraz porty, do których ostatecznie miały trafić poszczególne partie pszenicy.<ref>{{Cyt