Włoszka z włoszczyzną w posagu
| 1494 | Narodziny Bony Sfrorzy |
| 1518 | Ślub Bony z Zygmuntem I |
| 1519 | Narodziny Katarzyny Medycejskiej |
| 1520 | Narodziny Zygmunta Augusta |
| 1523 | Narodziny Anny Jagiellonki |
| 1529 | Koronacja Zygmunta Augusta vivente rege |
| 1533 | Ślub Katarzyny z Henrykiem, księciem Orleanu |
| 1544 | Narodziny Franciszka (późniejszego króla Franciszka II) |
| 1547 | Henryk zostaje królem, Katarzyna królową fr. |
| 1548 | Śmierć Zygmunta I |
| 1550 | Narodziny Karola (późniejszego króla Karola IX) |
| 1551 | Narodziny Henryka (późniejszego króla pol. i fr.) |
| 1553 | Narodziny Małgorzaty (późniejszej królowej fr. i nawarskiej) |
| 1556 | Powrót Bony do Bari |
| 1557 | Śmierć Bony (otrucie) |
| 1559 | Śmierć króla Henryka, Katarzyna wdową, Franciszek II królem |
| 1560 | Śmierć Franciszka II, Karol IX królem, Katarzyna regentką |
| 1562 | Początek francuskich wojen religijnych |
| 1572 | Ślub Małgorzaty z Henrykiem Burbonem, noc św. Bartłomieja |
| 1573 | Henryk zostaje królem pol. |
| 1574 | Śmierć Karola IX, Henryk królem fr. |
| 1589 | Śmierć Katarzyny i Henryka |
Polskie nazwy warzyw włoskiego pochodzenia
| Dzisiejsza polska nazwa | Najstarsze poświadczenie w jęz. polskim | Włoski źródłosłów | Uwagi |
|---|---|---|---|
| sałata | 1549 | salata | „Salata” to dawna forma włoskiego słowa „insalata”, co znaczy dosłownie: „posolona”, bo od dawna przyprawiało się sałatę solą, octem i oliwą. Zresztą od początku słowo to oznaczało zarówno samo warzywo, jak i potrawę z innych, ale podobnie przyprawionych, warzyw, czyli dzisiejszą sałatkę. |
| fasola | 1568 (fazoły) | fagioli | Warzywo pochodzi z Ameryki, ale dawni Polacy raczej nie byli tego świadomi, bo nazywali je również „grochem” lub „bobem” „włoskim”, „niemieckim” bądź „tureckim”. |
| karczoch | 1586 | carciofo | Ostatecznie z arabskiego „al-charszufa”. Niektóre języki europejskie przejęły to słowo razem z arabskim rodzajnikiem „al-” (np. ang. „artichoke”), inne bez. |
| szparag | 1605 | sparago | W dzisiejszej włoszczyźnie przyjęła się forma „asparago”. |
| seler | 2. poł. XVII w. | sellero | W dzisiejszej włoszczyźnie przyjęła się forma „sedano”. |
| kalafior | 1680 (kaulifior) | cavolfiore | Dosłownie: „kapuściany (cavolo) kwiat (fiore)” |
| brokuł | 1682 (brochul) | broccolo | |
| kalarepa | 1682 (kaulerapa) | cavolo rapa | Dosłownie: „kapuściana (cavolo) rzepa (rapa)” |
| skorzonera (wym.: „skor‑zonera”) | 1743 | scorzonera | Włoska nazwa wyparła rodzimy polski „wężymord”. |
| pomidor | XIX w. | pomidori | Dosłownie: „złote jabłka” |
Obrazki
Bibliografia
- Anna Bochnakowa: Terminy kulinarne romańskiego pochodzenia w języku polskim do końca XVIII w., Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 1984