Otwórz menu główne

Zmiany

W weselu chleb spożywaj, w radości pij wino

Dodane 5205 bajtów, 22:32, 12 sie 2022
brak opisu edycji
| miejsce = Poznań
| rok = 2003
}} | oryg = <poem><p dir="rtl" style="text-align: right; font-style: normal">וַיְבָ֣רֶךְ אֱלֹהִ֔ים אֶת־נֹ֖חַ וְאֶת־בָּנָ֑יו וַיֹּ֧אמֶר לָהֶ֛ם פְּר֥וּ וּרְב֖וּ וּמִלְא֥וּ אֶת־הָאָֽרֶץ׃וּמוֹרַאֲכֶ֤ם וְחִתְּכֶם֙ יִֽהְיֶ֔ה עַ֚ל כָּל־חַיַּ֣ת הָאָ֔רֶץ וְעַ֖ל כָּל־ע֣וֹף הַשָּׁמָ֑יִם בְּכֹל֩ אֲשֶׁ֨ר תִּרְמֹ֧שׂ הָֽאֲדָמָ֛ה וּֽבְכָל־דְּגֵ֥י הַיָּ֖ם בְּיֶדְכֶ֥ם נִתָּֽנוּ׃כָּל־רֶ֙מֶשׂ֙ אֲשֶׁ֣ר הוּא־חַ֔י לָכֶ֥ם יִהְיֶ֖ה לְאָכְלָ֑ה כְּיֶ֣רֶק עֵ֔שֶׂב נָתַ֥תִּי לָכֶ֖ם אֶת־כֹּֽל׃אַךְ־בָּשָׂ֕ר בְּנַפְשׁ֥וֹ דָמ֖וֹ לֹ֥א תֹאכֵֽלוּ׃</p></poem> | źródło-oryg = ''[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Genesis+9:1-4&version=WLC The Westminster Leningrad Codex]''}}
Z tym że owo zezwolenie miało, według niektórych, jedynie charakter tymczasowy, związany z&nbsp;tym, że faunę udało się z&nbsp;Potopu uratować, ale flora musiała dopiero się odrodzić. Natomiast w&nbsp;dzisiejszym świecie, kiedy dietą wegetariańską, czy nawet wegańską, można w&nbsp;pełni zaspokoić ludzkie potrzeby żywieniowe, część Żydów nie widzi już usprawiedliwienia dla zabijania zwierząt. Są tacy, co idą jeszcze dalej i&nbsp;utrzymują, że jak już kiedyś wreszcie uda się odbudować świątynię jerozolimską i&nbsp;wznowić składanie w&nbsp;niej ofiar, to powinny to być tylko ofiary roślinne.
| miejsce = Poznań
| rok = 2003
}} | oryg = <poem><p dir="rtl" style="text-align: right; font-style: normal"> כִּֽי־תָבֹ֣אוּ אֶל־הָאָ֗רֶץ אֲשֶׁ֤ר אֲנִי֙ נֹתֵ֣ן לָכֶ֔ם וּקְצַרְתֶּ֖ם אֶת־קְצִירָ֑הּ וַהֲבֵאתֶ֥ם אֶת־עֹ֛מֶר רֵאשִׁ֥ית קְצִירְכֶ֖ם אֶל־הַכֹּהֵֽן׃{{...}}וְלֶחֶם֩ וְקָלִ֨י וְכַרְמֶ֜ל לֹ֣א תֹֽאכְל֗וּ עַד־עֶ֙צֶם֙ הַיּ֣וֹם הַזֶּ֔ה עַ֚ד הֲבִ֣יאֲכֶ֔ם אֶת־קָרְבַּ֖ן אֱלֹהֵיכֶ֑ם {{...}}</p></poem> | źródło-oryg = ''[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Leviticus+23:10-14&version=WLC The Westminster Leningrad Codex]''}} 
Jeśli chodzi o&nbsp;owoce, to trzeba było odczekać trzy lata od posadzenia drzewa. Owoce zebrane w&nbsp;czwartym roku były zarezerwowane dla kapłanów i&nbsp;dopiero od piątego roku można było zbierać owoce na własny użytek.
| miejsce = Poznań
| rok = 2003
}} | oryg = <poem><p dir="rtl" style="text-align: right; font-style: normal">וְכִי־תָבֹ֣אוּ אֶל־הָאָ֗רֶץ וּנְטַעְתֶּם֙ כָּל־עֵ֣ץ מַאֲכָ֔ל וַעֲרַלְתֶּ֥ם עָרְלָת֖וֹ אֶת־פִּרְי֑וֹ שָׁלֹ֣שׁ שָׁנִ֗ים יִהְיֶ֥ה לָכֶ֛ם עֲרֵלִ֖ים לֹ֥א יֵאָכֵֽל׃וּבַשָּׁנָה֙ הָרְבִיעִ֔ת יִהְיֶ֖ה כָּל־פִּרְי֑וֹ קֹ֥דֶשׁ הִלּוּלִ֖ים לַיהוָֽה׃וּבַשָּׁנָ֣ה הַחֲמִישִׁ֗ת תֹּֽאכְלוּ֙ אֶת־פִּרְי֔וֹ לְהוֹסִ֥יף לָכֶ֖ם תְּבוּאָת֑וֹ {{...}}</p></poem> | źródło-oryg = ''[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Leviticus+19:23-25&version=WLC The Westminster Leningrad Codex]''}}
Teraz świątyni już nie ma, ale przepisy, które nakazują odczekać, zanim zboża czy owoce będzie można jeść, obowiązują nadal. Z&nbsp;tym że jest tu pewna furtka dla Żydów w&nbsp;diasporze. Zwróćcie uwagę, że oba powyższe przykazania poprzedzone są kwalifikacją: „Kiedy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam dam”. Można to rozumieć w&nbsp;ten sposób, że skoro Żydzi otrzymali Prawo w&nbsp;czasie, kiedy błądzili po pustyni, to logiczne, że przepisy rolnicze tego Prawa miały zastosowanie dopiero wtedy, gdy doszli wreszcie do żyznej ziemi obiecanej, czyli dzisiejszego Izraela. Ale jest też taka interpretacja, że do dzisiaj owe zasady obowiązują tylko na terenie Izraela, a&nbsp;Żydzi w&nbsp;innych krajach nie muszą się nimi przejmować (o&nbsp;ile nie spożywają produktów roślinnych z&nbsp;Izraela importowanych).
| miejsce = Poznań
| rok = 2003
}} | oryg = <poem><p dir="rtl" style="text-align: right; font-style: normal">כִּֽי־מִגֶּ֤פֶן סְדֹם֙ גַּפְנָ֔ם וּמִשַּׁדְמֹ֖ת עֲמֹרָ֑ה עֲנָבֵ֙מוֹ֙ עִנְּבֵי־ר֔וֹשׁ אַשְׁכְּלֹ֥ת מְרֹרֹ֖ת לָֽמוֹ׃חֲמַ֥ת תַּנִּינִ֖ם יֵינָ֑ם וְרֹ֥אשׁ פְּתָנִ֖ים אַכְזָֽר׃{{...}}אֵ֣י אֱלֹהֵ֑ימוֹ צ֖וּר חָסָ֥יוּ בֽוֹ׃אֲשֶׁ֨ר חֵ֤לֶב זְבָחֵ֙ימוֹ֙ יֹאכֵ֔לוּ יִשְׁתּ֖וּ יֵ֣ין נְסִיכָ֑ם יָק֙וּמוּ֙ וְיַעְזְרֻכֶ֔ם יְהִ֥י עֲלֵיכֶ֖ם סִתְרָֽה׃</p></poem> | źródło-oryg = ''[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Deuteronomy+32:32-38&version=WLC The Westminster Leningrad Codex]''}}
Z tego jasno wynika, iż bałwochwalcy składają swoim bogom wino w&nbsp;ofierze. A&nbsp;to znaczy, że nigdy nie można mieć pewności, czy wino kupione od bałwochwalców nie zostało wcześniej użyte w&nbsp;jakichś pogańskich obrzędach. Pijąc taki napój Żyd pośrednio sam uczestniczyłby w&nbsp;kulcie obcego boga, a&nbsp;przecież Pan Bóg zabronił mu mieć innych bogów przed sobą. Współcześnie są różne poglądy na to, czy wszyscy nie-Żydzi są bałwochwalcami; niektórzy rabini nie zaliczają do tej grupy wyznawców innych religii monoteistycznych, czyli chrześcijan i&nbsp;(tym bardziej) muzułmanów.
| miejsce = Poznań
| rok = 2003
}} | oryg = <poem><p dir="rtl" style="text-align: right; font-style: normal">ה֚וּא אֲשֶׁ֣ר דִּבֶּ֣ר יְהוָ֔ה שַׁבָּת֧וֹן שַׁבַּת־קֹ֛דֶשׁ לַֽיהוָ֖ה מָחָ֑ר אֵ֣ת אֲשֶׁר־תֹּאפ֞וּ אֵפ֗וּ וְאֵ֤ת אֲשֶֽׁר־תְּבַשְּׁלוּ֙ בַּשֵּׁ֔לוּ וְאֵת֙ כָּל־הָ֣עֹדֵ֔ף הַנִּ֧יחוּ לָכֶ֛ם לְמִשְׁמֶ֖רֶת עַד־הַבֹּֽקֶר׃וַיַּנִּ֤יחוּ אֹתוֹ֙ עַד־הַבֹּ֔קֶר כַּאֲשֶׁ֖ר צִוָּ֣ה מֹשֶׁ֑ה {{...}}וַיֹּ֤אמֶר מֹשֶׁה֙ אִכְלֻ֣הוּ הַיּ֔וֹם כִּֽי־שַׁבָּ֥ת הַיּ֖וֹם לַיהוָ֑ה הַיּ֕וֹם לֹ֥א תִמְצָאֻ֖הוּ בַּשָּׂדֶֽה׃שֵׁ֥שֶׁת יָמִ֖ים תִּלְקְטֻ֑הוּ וּבַיּ֧וֹם הַשְּׁבִיעִ֛י שַׁבָּ֖ת לֹ֥א יִֽהְיֶה־בּֽוֹ׃</p></poem> | źródło-oryg = ''[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Exodus+16:23-26&version=WLC The Westminster Leningrad Codex]''}}
Żeby nie było wątpliwości, co liczy się jako „praca”, uczeni w&nbsp;Piśmie ułożyli listę 39 czynności – głównie różnych zajęć rolniczych i&nbsp;budowlanych oraz związanych z&nbsp;produkcją tekstyliów i&nbsp;wyrobów skórzanych – którym Żydzi nie mogą się oddawać w&nbsp;szabat. I&nbsp;tak, Żydom tego dnia nie wolno:
| miejsce = Poznań
| rok = 2003
}} | oryg = <poem><p dir="rtl" style="text-align: right; font-style: normal">שִׁבְעַ֥ת יָמִ֖ים תֹּאכַ֣ל מַצֹּ֑ת וּבַיּוֹם֙ הַשְּׁבִיעִ֔י חַ֖ג לַיהוָֽה׃מַצּוֹת֙ יֵֽאָכֵ֔ל אֵ֖ת שִׁבְעַ֣ת הַיָּמִ֑ים וְלֹֽא־יֵרָאֶ֨ה לְךָ֜ חָמֵ֗ץ וְלֹֽא־יֵרָאֶ֥ה לְךָ֛ שְׂאֹ֖ר בְּכָל־גְּבֻלֶֽךָ׃</p></poem> | źródło-oryg = ''[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Exodus+13:6-7&version=WLC The Westminster Leningrad Codex]''}}
Na potrzeby tego zakazu zakwas jest rozumiany jako mąka czy jakikolwiek produkt zbożowy, który miał kontakt z&nbsp;wodą dłużej niż 18 minut. Oczywiście, jeśli ktoś przechowuje w&nbsp;domu kaszę czy mąkę, to zawsze jest niebezpieczeństwo, że mu taki zapas zawilgnie. Dlatego na wszelki wypadek podczas Paschy nie można mieć w&nbsp;domu w&nbsp;ogóle jakichkolwiek produktów zbożowych (z&nbsp;wyjątkiem macy). W&nbsp;żydowskich domach, w&nbsp;ramach wiosennych porządków przed Paschą, dokładnie sprząta się wszystkie kąty, żeby pozbyć się jakichkolwiek drobinek mąki, krup, słodu, chleba, bułek, chałek, [[Bajgle, precle, obwarzanki#Bajgle|bajgli]], ciastek, makaronu itp. To samo dotyczy płynnych, a&nbsp;zwłaszcza sfermentowanych, przetworów zbożowych, jak piwo, wódka czy whisky. Trzeba też sprawdzić, czy w&nbsp;zamrażarce nie zostały jakieś paluszki rybne panierowane w&nbsp;bułce tartej, w&nbsp;lodówce nie zawieruszył się keczup zawierający ocet ze spirytusu zbożowego, a&nbsp;w szafce nie pałęta się buteleczka Maggi, której główny składnik to hydrolizowane białko pszenicy. Nawet niektóre lekarstwa mogą być niekoszerne na Paschę, bo zawierają składniki pochodzenia zbożowego. Wszystko, co zakwaszone lub potencjalnie zakwaszalne, należy wynieść przed dom i&nbsp;spalić.