Jednym z najbogatszych było Księstwo Mediolanu, którym już od wieku trząsł wywodzący się od najemnych żołnierzy ród Sforzów. Kiedy Bona przyszła na świat, księciem mediolańskim był akurat jej ojciec Gian Galeazzo Sforza, choć faktyczną władzę sprawował jego stryj Ludovico Sforza. Matka Bony Isabella ostro rywalizowała z Beatrice, młodziutką żoną Ludovica, o to, czyjej dzieci odziedziczą władzę z Mediolanie. Ponieważ Isabella miała poparcie swego ojca, króla Neapolu, to Ludovico i Beatrice sprzymierzyli się z królem Francji, który sam miał pretensje do neapolitańskiego tronu. Bona miała siedem miesięcy, kiedy wojska francuskie wkroczyły do Włoch, rozpoczynając serię tzw. Wojen Włoskich, które Walezjuszowie i Habsburgowie będą toczyć głównie na terenie nieustannie zmieniających sojusze włoskich państewek. Wojny te, z krótkimi przerwami, będą toczyć się przez całe życie Bony i skończą się dopiero dwa lata po jej śmierci.
Królowa Bona pochodziła z rodu Sforzów, który przez cały XV wiek trząsł Mediolanem, jednym z najbogatszych (tak wówczas, jak i dziś) miast włoskich. Niestety dla Bony, jej ojciec zmarł, gdy miała kilka miesięcy, po czym władzę wychowała się w Mediolanie przejął stryj jej ojcaKrólestwie Neapolu, a jej matka wraz dokąd Isabella musiała uciec z samą Boną musiała przenieść się do Bari na południu WłochMediolanu. Wciąż Dzięku rozległym koligacjom nadal miała jednak potężnych sojuszników. Z królem Polski, która wyrastała właśnie na jedną z potęg zaalpejskiej Europy, zeswatał Bonę Szwagrem Isabelli był sam cesarz Maksymilian I Habsburg w ramach szeroko zakrojonej polityki, w której Habsburgowie rywalizowali i to on zestwatał Bonę z Jagiellonami o panowanie nad Europą Środkowąpolskim królem Zygmuntem I. Zygmunt był ponad dwa razy od Bony starszy, a z francuskimi Walezjuszami -- o dominację we Włoszechale Zygmuntem Starym zaczęto nazywać go dużo później. Ślub odbył się 6 grudnia 1517 r. w NeopoluNeapolu, gdzie ponad dwa razy starszego od panny młodej Zygmunta pana młodego reprezentował, jak to zwykle bywało, pełnomocnik. Zachował się opis uczty weselnej, której dość kosmopolityczne ''menu'' może dać nam pewne wyobrażenie na temat kuchni, do której Bona mogła być przyzwyczajona.
[[File:Bona Sforza (drzeworyt).jpg|thumb|upright|Bona Sforza d'Aragona (1494--1557), królowa polska]]