Zmiany

| Król bywał wesoły w tym dobranym towarzystwie. Jedzenie jego zawsze było mierne; nie zwykł więcej brać dla siebie potrawy, jak tyle aby jej na talerzu nie zostawił. Nie będąc w nich wymyślnym, co do pieczystego, przestawał na baraninie, którą chętnie jadał. Za przykładem króla, szedł piękny świat; mało jadali mężczyźni, tym bardziej kobiety, aby przy ociężałości ciała, nie utraciły swojej szczupłej talii. Wino przy końcu obiadu dawano hiszpańskie; skromnie go używał, najwięcej zaproszonych jezuitów nim częstując. Zwyczajnym napojem króla była woda zdrojowa. {{...}} Po wielkich stołach stawiano przed każdym karafinkę jedną z wodą zdrojową, drugą mniejszą do wina francuskiego, które po trochu do niej dolewano; kto żądał piwa, osobno w szklankach mu je noszono.

| źródło = {{Cyt

| tytuł = Estetyka, czyli historyczny obraz miasta stołecznego Warszawy od r. 1764

| rozdział = Przypiski do Estetyki miasta stołecznego Warszawy

| adres rozdziału = https://polona.pl/item/estetyka-miasta-stolecznego-warszawy,NTYzMjM5MzI/111