== Przepis ==
A teraz pora na moją własną interpretację XVII-wiecznego przepisu na prawdziwie staropolski bigos: bez mięsa i bez kapusty! Zacząłem od teog, że pokroiłem płat dorsza na pojedyncze kęsy i zamarynowałem go w mieszaninie oliwy, octu jabłkowego, soku z limonki, miodu, cynamonu i gałki muszkatołowej. Najmniej staropolski w tym wszystkim jest prostacki miód, którego użyłem zamiast cenionego przez dawną szlachtę cukru. Następnego dnia wyjąłem go marynaty i podpiekłem w naczyniu żaroodpornym.
W dużym woku podsmażyłem na maśle posiekaną cebulę, a następnie dodałem (uwaga!) agrest (o tej porze roku był tylko mrożony, ale akurat w tym przepisie to nie szkodzi) oraz wymoczone w porto rodzynki i suszoną żurawinę. Kiedy agrest się rozpadł, dodałem rybę i oliwki, i jeszcze trochę podgrzałem.
Podałem (to już czysto moja inwencja) z kluskami z kaszy gryczanej i karmelizowaną kalarepą na gąszczu z pietruszki. Gościom powiedziałem, że to bigos; wyczuli wprawdzie, że jest w nim ryba, a nie mięso, ale byli przekonani, że czują smak kiszonej kapusty.
<gallery>
Ryba na bigosek.jpg | Bigosek z ryby
Cebula z agrestem.jpg | Cebula z agrestem i rodzynkami
Bigosek podanie.jpg | Bigos gotowy!
</gallery>
W kolejnym wpisie zobaczymy, jak dalej potoczyła się historia bigosu -- teraz już z mięsem i z kapustą!
== Bibliografia ==
* Dembińska, Maria; Weaver, William Woys (1999) ''Food and Drink in Medieval Poland: Rediscovering a Cuisine of the Past'', University of Pennsylvania Press, Philadelphia
* Skarżyński, Mirosław (2017) ''[https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/bitstream/handle/item/41713/skarzynski_polish_bigos_about_the_thing_and_about_the_word_2017.pdf Polish (?) ''Bigos'': About the Thing and About the Word''] w: ''Essays in the History of Languages and Linguistics'', Kraków, s. 609–617, doi:10.12797/9788376388618.37