Zmiany

Królowa Bona pochodziła z rodu Sforzów, który przez cały XV wiek trząsł Mediolanem, jednym z najbogatszych (tak wówczas, jak i dziś) miast włoskich. Z królem Polski, która wyrastała właśnie na jedną potęg północnej Europy, zeswatał ją sam cesarz Maksymilian I Habsburg w ramach ogólnej rywalizacji Habsburgów z Jagiellonami o panowanie w Europie Środkowej i z francuskimi Walezjuszami o dominację we Włoszech. Ślub odbył się 6 grudnia 1517 r. w Neopolu, gdzie ponad dwa razy starszego od panny młodej Zygmunta reprezentował, jak to zwykle bywało, pełnomocnik. Zachowany opis uczty weselnej, której dość kosmopolityczne ''menu'' może dać nam pewne wyobrażenie na temat kuchni, do której Bona mogła być przyzwyczajona. Królewscy posłowie donosili Zygmuntowi, iż że jego nowa żona jest odznacza się nie tylko urodą, wdziękiem i umiejętnością tańca, ale też wykształceniem i elokwencją, tak iż ,,w rozmowie, nauka i wymowa nie taka, jak jej płci właściwa, ale prawdziwie zadziwiająca" oraz że ,,nic nie wyrzekła, co by nie miało jakiejś wytworności bądź w przenośniach, bądź też w najozdobniejszym wysłowieniu się."<ref>{{Cyt | nazwisko = Bogucka | imię = Maria | tytuł = Bona Sforza | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1989 | strony = 58 }}</ref> Zachowany opis uczty weselnej, której dość kosmopolityczne ''menu'' może dać nam pewne wyobrażenie na temat kuchni, do której Bona mogła być przyzwyczajona.