10 384
edycje
Zmiany
== Sensacyjne odkrycie ==
Najciekawszych odkryć historycy często dokonują rozklejając okładki starych książek. Dawni introligatorzy do usztywniania opraw używali bowiem kartek wyrwanych z książek jeszcze starszych. Tak też było z najstarszą książką kucharską po polsku. W 1891 r. Zygmunt Wolski, bibliotekarz w Bibliotece Ordynacji Krasińskich, zaszedł do pewnego warszawskiego antykwariatu, gdzie natrafił na teczkę z czterema luźnymi kartkami wyjętymi z XVI-wiecznej broszury weterynaryjnej pt. ''Sprawa a lekarstwa końskie''. Owe cztery kartki pochodziły z trzech różnych książek. Na dwóch z nich znalazł Wolski przepisy kulinarne -- przy czym było to akurat pięć różnych receptur na ocet. ,,Że wyżej wymienione pozostałości książek -- napisał później -- z pewnością są owocem pracy pierwszej połowy wieku XVI, mam niezbite dowody w papierze z filigranami, w postaci czcionek, na koniec w samym języku."<ref> {{Cyt
| nazwisko = Wolski
| imię = Zygmunt
| tytuł = Kuchmistrzostwo: Szczątki druku polskiego z początku w. XVI
| url = http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=5237&dirids=1
| wydawca = nakładem autora
| miejsce = Biała Radziwiłłowska
| rok = 1891
| strony = 11--12
}}</ref>
Co więcej, Wolski skojarzył te dwie kartki z książką wymienianą w inwentarzach XVI-wiecznych drukarni krakowskich. Tak się akurat złożyło, że rok wcześniej Artur Benis, historyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego, w ramach badań nad dziejami drukarstwa i księgarstwa w Polsce, opublikował swoje opracowanie zawartości takich właśnie inwentarzy.
== „Kuchmistrzostwo” ==