== Bigos ciężkostrawny ==
* Niestety, nie wszystko co smaczne, jest dobre dla zdrowia, a bigos ma akurat reputację potrawy tłustej i ciążącej na żołądku. Co więcej, bigos często robi się z resztek, co wiązało się z podejrzeniami co do świeżości użytych składników. Widać to choćby w ''Przygodach dobrego wojaka Szwejka'', gdzie, z jednej strony, może cieszyć, iż bigos zrobił karierę jako ważny element wyżywienia cesarsko-królewskiej armii na froncie galicyjskim, ale z drugiej -- został oskarżony przez ppor. Duba o spowodowanie u niego rozwolnienia. {{ cytat | Zanim dojechali do stacji Żółtańce, podporucznik Dub jeszcze dwa razy kazał zatrzymać samochód, a na ostatnim przystanku rzekł ze złością do Bieglera:– Na obiad miałem polski bigos. Z batalionu zatelegrafuję skargę do brygady. Użyto zepsutej kapusty kiszonej i bezwartościowego mięsa wieprzowego, niezdatnego do użytku. Zuchwałość kucharzy przekracza wszelkie granice. Kto mnie jeszcze nie zna, ten mnie pozna.| źródło = {{Cyt | nazwisko = Hašek | imię = Jaroslav | tytuł = Przygody dobrego wojaka Szwejka podczas wojny światowej | inni = tłum. Paweł Hulka-Laskowski | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1955 | tom = 4 | strony = | url = https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/hasek-przygody-dobrego-wojaka-szwejka-t-iii-iv.html#anchor-idm140164943979136 }} }} Na szczęście już dawno odkryto w Polsce, że wódka nie tylko doskonale łączy się z bigosem pod względem smakowym, ale jest wręcz nieodzownym antidotum na spowodowaną bigosem niestrawność. {{cytat| <poem>Jeden ze szlachty miał jaszczyk bigosu.Ta rzecz, choć smaczna, jest bardzo niestrawna;Bigos bez wódki to choroba jawna.Niedawno Paweł, co się w pole kwapił,Podjadł bigosu, wódki się nie napił,Takiej żołądka dostąpił zgryzoty,Że mu rumianku dawano na poty.</poem>| źródło = {{Cyt | nazwisko = Kamiński* | imię = Jan Nepomucen | tytuł = Przypadek na odpuście | wydawca = Biblioteka Uniwersalna | miejsce = Lwów | rok = 1881 | strony = 7 | url = https://polona.pl/item/przypadek-na-odpuscie,NzAwNzM0NDU/6 }} }} A ponieważ bigos, jak już wspomniałem, często zabierano jako prowiant w podróż, to nieodzownym było również zabranie ze sobą odpowiedniego zapasu wódki. Zdrowie przede wszystkim! {{cytat| Tymczasem Gaudenty, który nie zaniedbał uprowidować się na drogę okruchami jasnohorodzkiej biesiady, odgrzewał i konsumował wydobyty z jaszczyka, a suto kiełbasami i słoniną przyprawiony bigos, skrapiając go w ściśle wyrachowanych interwałach sporą dozą szpagatówki, która się przy nim, na prawicy, w dużej czworogrannej flaszy znajdowała […] Bigos, jak wiadomo, wzbudza silne pragnienie, wypadało więc ugasić je jakąś miksturką; pod bokiem właśnie u Finkego było do skosztowania to i owo remedium. Próba ta z pewnym taktem, po amatorsku, odbywana zajęła niemało czasu; słońce już od godziny przeszło ziemski horyzont opuściło, kiedy p. Pius ostatnimi kroplami z ostatniej butelki egzorcyzmował afektacje tłustego bigosu.| źródło = {{Cyt | nazwisko = Ejsmont* Hašek | imię = Franciszek Marian | tytuł = Co Bóg dał | rozdział = Obrazek Jenjalnego Officjalisty | wydawca = Drukarnia Uniwersytecka | miejsce = Kijów | rok = 1872 | strony = 305--306 | adres rozdziału = https://polona.pl/item/co-bog-dal,NjY2NzQxMzE/324 }} }} Podsumujmy: mamy potrawę, która z jednej strony odznacza się smakowitością, a z drugiej ciężkostrawnością i składnikami niepewnej jakości. Dorzućmy do tego spory potencjał zastosowania w charakterze metafory oraz status potrawy narodowej. Co nam to daje? Bigos jako metaforę polskiej historii, społeczeństwa i polityki! {{cytat| Historia jest bigosem, ciężko strawną zbieraniną nie tylko z całego tygodnia, lecz z lat wielu tysięcy.| źródło = {{Cyt * | nazwisko = Makuszyński, szatan | imię = Kornel | tytuł = Szatan z siódmej klasy | wydawca = Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia | miejsce = Warszawa | rok = 1985 | strony = 7 }} }}
== Bigos narodowy ==