== Kapituła ==
* Posiedzenie inauguracyjne: 26 I 1966 (2. rocznica śmierci Pożerskiego).** Menu: przypkowska zupa cebulowa, gronowski bukiet jarzyn, kaczka w brzoskwiniach, tort pomarańczowy (Nowicki, s. 12)* Tekst dyplomu orderowego: ,,Chapitre de l'Ordre des Gastronomes Pomiane de Pologne certifie que ... a merité par decision unanime du Chapitre la distinction du Pomiane en reconaissance de ses grandes œuvres sur la culture gastronome."* Próba reaktywacji orderu: lipiec 1998 z inicjatywy Kazimierza Jaroszyńskiego, u Przypkowskich w Jędrzejowie. Cel: ,,aby w nowych realiach gospodarczo-politycznych III Rzeczypospolitej Polskiej kultywować sztukę kulinarną polskiej kuchni." Menu: m.in. sałatka śledziowa i tort orzechowo-czekoladowy (Nowicki, s. 15) W skład Komitetu Organizacyjnego Restytucji Kapituły Orderu Pomiana weszli:** Piotr Maciej Przypkowski, syn Tadeusza, dyr. muzeum** Elżbieta Chodkiewicz-Przypkowska, jego żona** Jan Aleksander Przypkowski, ich syn, student historii** Andrzej Michałowski** Kazimierz Jaroszyński** Karol Jaroszyński, jego syn** Roman Wysocki, prezes wydawnictwa Twój Styl** Krystyna Kaszuba, red. nacz. ''Twojego Stylu''** Cezary Windborski, przewodniczący rady naczelnej wyd. Twój Styl** Jerzy Jacek Nieżychowski, dziennikach** Magdalena Nieżychowska, jego żona** Wojciech Dobrzyński, prezez Giełdy Towarowej w Warszawie** Zdzisław Nowicki, publicysta** Maciej Bednarkiewicz, prawnik, miał się zając formalną stroną działalności Fundacji Orderu Pomiana [[File:Order Pomiana - Polska.jpg|thumb|upright=1.25|Obiad inauguracyjny kapituły Orderu Pomiana w drugą rocznicę śmierci Edwarda Pożerskiego. Tyłem do obiektywu, z widoczną wstążką orderową na szyi, siedzi gospodarz spotkania, wielki mistrz Tadeusz Gronowski, a na przeciwko niego -- kanclerz kapituły Tadeusz Przypkowski.]]
{{ Cytat
| Jednogłośnie postanowiono dążyć do przywrócenia dawnej sławy Polskiej Kuchni, jako wybitnemu działowi Polskiej Kultury, przez sprecyzowanie i na podstawie nowej bazy ustrojowej wprowadzenie w życie jej pojęcia jako sztuki na naukowym podkładzie empirycznym czy badawczym, w przeciwieństwie do dotychczasowego jej traktowania jako zbiurokratyzowanego rzemiosła i przemysłu, co doprowadziło do jej tak powszechnie dyskutowanego upadku.