10 439
edycji
Zmiany
| rozdział = Edward Aleksander Pożerski
| adres rozdziału = https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/edward-aleksander-pozerski?print
}}</ref> Nie Jednak nie jest to prawdą.
Po pierwsze, nie ma czegoś takiego jak kotlet ,,pożerski". Istnieją za to kotlety ''pożarskie''. Według niektórych źródeł, np. ''Leksykonu sztuki kulinarnej'' Macieja Halbańskiego z 1987 r., kotlety te nazwano ku czci kniazia Dymitra Pożarskiego, bohatera narodowego Rosji, co to wraz z Kuźmą Mininem poprowadził powstanie, które w 1612 r. wyzwoliło Moskwę spod polskiej okupacji.<ref> {{Cyt
}}, tłum. własne }}
Pomiędzy dwoma głównymi miastami Rosji jeździło wielu ważnych słynnych i wpływowych ludzi, a wielu z nich zatrzymywało się w Torżoku na obiad, dzięki czemu chwała tamtejszych kotletów zataczała coraz szersze kręgi. Na przykład Aleksandr Puszkin w liście do swego przyjaciela, Sjergieja Sobolewskiego, zamieścił taką oto wierszowaną poradę:
{{ Cytat
}}, tłum. własne }}
Piewcami pożerskich kotletów byli też goście z zagranicy, m.in. francuski literat Charles-Victor Prévost d'Arlincourt <ref> {{Cyt | nazwisko = Le Vicomte d'Arlincourt | tytuł = L'étoile polaire | url = https://books.google.pl/books?id=_b9hAAAAcAAJ&pg=PA305 | wydawca = Dumont | miejsce = Paris | rok = 1843 | strony = 305 }}</ref> oraz szkocki pisarz Leitch Ritchie. Ten drugi pisał, że w Torżoku miał przyjemność spożywać najlepsze kotlety w całej Europie i że nawet cesarzowa rosyjska, usłyszawszy o tym cudownym specjale, kazała ściągnąć ich twórczynię do Petersburga. <ref> {{Cyt | nazwisko = Ritchie | imię = Leitch | tytuł = A Journey to St. Petersburg and Moscow Through Courland and Livonia | url = https://books.google.pl/books?id=r09EAAAAIAAJ&pg=PA179 | wydawca = Longman | miejsce = London | rok = 1836 | strony = 179 }}</ref> Autorem kotletów nie był bowiem sam Jewdokim Pożerski, lecz jego córka Daria, która w gospodzie ojca zajmowała się gotowaniem.
[[File:Pozharskaya.jpg|thumb|upright|left|Daria Pożarska z dzieckiem<br>{{small|Mal. Carl Timoleon von Neff (przed 1854).}}]]
W połowie XIX w. receptura na ''côtelettes Pojarsky'' trafił trafiła do Francji, a stamtąd rozprzestrzenił rozprzestrzeniła się na całą Europę. Oto polska wersja przepisu z początku XX wieku:
{{ Cytat