Zmiany

[[File:List Brillat-Savarina.jpg|thumb|upright|List z 12 ''frimaire'''a VI roku Republiki Francuskiej (tj. 2 grudnia 1797 r.n.e.) od sekretarza sztabu generalnego Armii Francuskiej w Niemczech, Jean-Anthelme'a Brillat-Savarina, do ministra wojny Claude-Louisa Petieta, obecnie w zbiorach Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie.]]Biorąc pod uwagę zamiłowanie obu panów do staropolskiego szlachecko-dworkowego sznytu, nie powinno dziwić, że Edward Pożerski zaprzyjaźnił się z młodszym od siebie o trzydzieści lat Tadeuszem Przypkowskim. Jędrzejowski gnomonik był jednym z Polaków, którzy będąc w Paryżu, zapraszani byli na polskie obiadki do słynnego gastroenterologa. Przypkowski długo wspominał karafkę Baccarata firmy Baccarat wypełnioną koniakiem z piwnic Polignacazamku Polignac, którego połowę wlał Pożerski do sosu.<ref>{{Cyt | tytuł = Studia Polonijne | nazwisko r = D. Pietrzkiewicz | imię r = Dorota | rozdział = Francusko-polskie życie Edwarda Aleksandra Pożerskiego | adres rozdziału = https://ojs, ''op.tnkulcit.pl/index'', s.php/sp/article/download/14408/14078/ | wydawca = Towarzystwo Naukowe {{small|KUL}} i Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II | rok = 2020 | tom = 41 | strony = 82 }}</ref> Sam Przypkowski też musiał zrobić na Pożerskim niemałe wrażenie. Na tyle duże, iż kiedy w 1964 r. Pożerski w wieku 89 lat zginął w wypadku samochodowym, to okazało się, że część swojego majątku, która nadawała się do muzeum, zapisał w testamencie właśnie Przypkowskiemu. Do Jędrzejowa trafiła wtedy pokaźna kolekcja dawnych przyrządów kuchennych oraz sztućców i zastawy stołowej (w tym owa karafka). Zbiory jędrzejowskiego muzeum powiększyły się też o kolekcję biblioteczną de Pomiane'a, na którą składały się stare książki kucharskie, karty dań i win ze słynnych restauracji, zaproszenia na uroczyste kolacje i pamiątki po wielkich smakoszach (m.in. list podpisany przez samego Brillat-Savarina w czasach kiedy był oficerem rewolucyjnej Armii Francuskiej).