10 445
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
== Zmartwychwstanie ==
Stany Zjednoczone, kraj który jeszcze do niedawna słynął z piw o charakterystycznym braku smaku, są też ojczyzną piwnej rewolucji. To amerykańskie piwożłopy jako pierwsze powiedziały dość koncernowym lagerom i zaczęły warzyć własne piwa – najpierw (od 1978 r.) w domach i garażach, potem w coraz liczniejszych browarach rzemieślniczych. Liczba amerykańskich browarów rosła lawinowo w ostatniej dekadzie XX w., potem wzrost nieco spowolnił i przyspieszył znowu w dekadzie bieżącej, aby w 2015 r. przekroczyć wreszcie liczbę 4.131 browarów, czyli pobić rekord z 1873 r.<ref>{{Cyt
| tytuł = VinePair
| rozdział = Mapping The American Brewing Renaissance
| adres rozdziału = https://vinepair.com/map-american-craft-brewing-history/
| miejsce = New York City
}}</ref>
W poszukiwaniu nowych smaków piwowarzy domowi i rzemieślniczy sięgnęli do receptur historycznych – im bardziej egzotycznych, tym lepiej. Tymczasem piwna rewolucja zataczała coraz szersze kręgi, na początku drugiej dekady XXI w. docierając do Polski. Odtworzenie jedynego rdzennie polskiego stylu piwnego stało się złotym graalem dla piwowarów polskich – i nie tylko (brakuje mi dokładnych danych statystycznych na ten temat, ale nie zdziwiłbym się, gdyby grodzisza warzono obecnie więcej w Stanach niż w Polsce). Sprawa była ułatwiona o tyle, że choć grodziskie było już stylem historycznym, to było nim od zaledwie niecałych dwóch dekad – nadal żyli ludzie pamiętający smak tego piwa oraz dawni pracownicy grodziskiego browaru, którzy pamiętali recepturę; przeżył również grodziski szczep drożdży, który można było ponownie wykorzystać.
== Zaraza ==
