Zmiany

Stany Zjednoczone, kraj który jeszcze do niedawna słynął z piw o charakterystycznym braku smaku, są też ojczyzną piwnej rewolucji. To amerykańskie piwożłopy jako pierwsze powiedziały dość koncernowym lagerom i zaczęły warzyć własne piwa – najpierw (od 1978 r.) w domach i garażach, potem w coraz liczniejszych browarach restauracyjnych i rzemieślniczych. Liczba amerykańskich browarów rosła lawinowo w ostatniej dekadzie XX w., potem wzrost nieco spowolnił i przyspieszył znowu w dekadzie bieżącej, aby w 2015 r. przekroczyć wreszcie liczbę 4.131 browarów, czyli pobić rekord z 1873 r.<ref>{{Cyt

W poszukiwaniu nowych smaków piwowarzy domowi i rzemieślniczy sięgnęli do receptur historycznych – im bardziej egzotycznych, tym lepiej. Tymczasem Pierwsza próba odtworzenia (oceniona pozytywnie przez Jacksona) miała miejsce w Stanach już w 1997 r. Z czasem piwna rewolucja zataczała coraz szersze kręgi, na początku drugiej dekady XXI w. docierając do Polski. Odtworzenie jedynego rdzennie polskiego stylu piwnego stało się złotym graalem dla piwowarów polskich – (choć i nie tylko (brakuje mi dokładnych danych statystycznych na ten temat, ale nie zdziwiłbym w Ameryce warzy sięgo sporo, gdyby grodzisza warzono obecnie pewnie nawet więcej w Stanach niż w Polsce). Sprawa była ułatwiona o tyle, że choć grodziskie było już stylem historycznym, to było nim od zaledwie niecałych dwóch dekad – nadal żyli ludzie pamiętający smak tego piwa oraz dawni pracownicy grodziskiego browaru, którzy pamiętali recepturę; przeżył przeżyły również grodziski szczep grodziskie szczepy drożdży, który które można było ponownie rozmnożyć i wykorzystać. A jednak nie wszystko szło gładko. W Stanach pojawiły się kłopoty ze spisaniem – na potrzeby konkursów – prawidłowej definicji stylu; przez jakiś czas grodziskie było zupełnie błędnie klasyfikowane jako piwo kwaśne!<ref>{{Cyt | nazwisko = | imię = | tytuł = Shut Up About Barclay Perkins | url = | nazwisko r = Pattinson | imię r = Ron | rozdział = Why do I bother | adres rozdziału = http://barclayperkins.blogspot.com/2013/12/why-do-i-bother.html | wydawca = Blogspot | data = 5 grudnia 2013 }}</ref> Zdarzało się też, że użycie nieodpowiednich słodów wędzonych skutkowało piwem o aromacie cygar czy kiełbasy.  W 2011 r. [https://pspd.org.pl/style/grodziskie-redivivus/ Polskie Stowarzyszenie Piwowarów Domowych] powołało specjalną komisję do opracowania wytycznych warzenia piwa w stylu grodziskim. Udało jej się ustalić większość szczegółów receptury: słód wyłącznie pszenny wędzony dębem, zachowana grodziska mieszanka drożdży górnej fermentacji, chmiel aromatyczny najlepiej spod wielkopolskiego Nowego Tomyśla (ewentualnie lubelski, żatecki lub Hallertauer), klarowanie karukiem, refermentacja w butelce itd. No i wreszcie skład chemiczny wody: znaczna zawartość wapnia i magnezu, wysokie stężenie siarczanów, jony chlorkowe i sodowe – krótko mówiąc, woda właśnie taka jak z grodziskiej studni.<ref>{{Cyt | nazwisko = Sadownik | imię = Andrzej | tytuł = Projekt „Grodziskie redivivus”: Raport nr 2 ze stanu prac komisji PSPD ds. piwa grodziskiego | url = https://pspd.org.pl/wp-content/uploads/2017/07/grodziskie-redivivus-raport-2.pdf | wydawca = Polskie Stowarzyszenie Piwowarów Domowych | rok = 2012 }}</ref>