10 445
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
* [Ta opinia o zdrowotnych właściwościach owego trunku utrzymała się jeszcze do XX w., kiedy w jego reklamach podkreślano, iż „piwo grodziskie zalecają wielokrotnie i często przepisują wszyscy lekarze rekonwalescentom, cierpiącym na żołądek, nawet chorym na cukrową chorobę.”<ref>{{Cyt | tytuł = TVN24 | rozdział = Stare reklamy piwa grodziskiego | adres rozdziału = https://www.tvn24.pl/zdjecia/stare-reklamy-piwa-grodziskiego,33725,lista.html | rok = 2013}}</ref> A że było to w dodatku lekarstwo smaczne i orzeźwiające? Chyba nic w tym złego, nawet jeśli XVIII-wieczne źródło podaje, iż w Poznaniu pito piwo grodziskie „więcej ze względu na wspaniały smak niż z potrzeby”.<ref>{{Cyt | tytuł = Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny | nazwisko r = Szmelich | imię r = Wiktor | rozdział = O historii i sposobie wytwarzania unikalnego piwa grodziskiego | adres rozdziału = https://web.archive.org/web/20160304042306/http://www.pspd.org.pl/uploads/grodziskie/w-szmelich-o-historii-i-sposobie-wytwarzania-unikalnego-piwa-grodziskiego-pfiow-1994.pdf Wiktor Szmelich] | wydawca = Wydawnictwo Czasopism i Książek Technicznych SIGMA-NOT | miejsce = | rok = 1994 | wolumin = 1 | strony = 9 }}</ref> Piwo o takiej renomie miało swoją cenę, ustaloną przez cechy słodowników i browarników oraz radę miasta Grodziska. W XVII–XVIII w. piwo grodziskie nie tylko oddawano jako wotum klasztorowi w Lubiniu, ale też płacono nim wynagrodzenia (np. burmistrzom Poznania) i grzywny (np. w cechu kapeluszników wschowskich jako karę za zaniżanie cen).<ref>''Ibid.'', s. 8</ref>
== Zdrowotne piwo grodziskie ==
W każdym razie, sklejona w ten sposób legenda z jednej strony uzasadniała niezwykle ważny (z punktu widzenia zakonników) zwyczaj oddawania klasztorowi corocznej beczki piwa, a z drugiej – umacniała repuację piwa grodziskiego jak napoju korzystnego dla zdrowia i chroniącego przed wszelkimi chorobami. Warto u przypomnieć, że piwo w ogóle było od wieków napojem zdrowszym niż woda – po pierwsze dlatego, że proces jego produkcji wymuszał użycie dobrej jakości wody oraz jej przegotowanie, a po drugie alkohol i chmiel dodatkowo działały antyseptycznie. Ale nawet na tym tle piwo grodziskie wyróżniało się jako napój uważany wręcz za lekarstwo.
{{ Cytat
| Grodziskie zaś słynęło coraz bardziej po Wielkiej Polsce tak, iż szlachcic tam, który nie miał w swoim domu piwa grodziskiego, poczytany był za mizeraka albo za skąpcę. Tej estymacji przyczynili mu wiele doktorowie, przyznając mu cnotę wód mineralnych. Jest to piwo cienkie i smakowite, głowy nie zawracające; doktorowie we wszystkich chorobach, w których zabraniają wszelkich trunków pacjentom, grodziskie piwo pić pozwalają, owszem w pewnych chorobach pić je każą.
| źródło = {{Cyt
| tytuł = Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
| nazwisko r = Kitowicz
| imię r = Jędrzej
| rozdział = O trunkach
| adres rozdziału = https://pl.wikisource.org/wiki/O_trunkach
| wydawca =
| miejsce = Poznań
| rok = 1840
| strony = 214–215
}} }}
{{Przypisy}}
