10 311
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
brak opisu edycji
A więc sprowadzenie ''poolish'' do Francji to nie austriackiej księżniczki, która przybyła nad Sekwanę w 1770 r., tylko austriackiego szlachcica, który przyjechał tam 70 lat później! Ale najważniejsze, że oba teksty zgadzają się co do jednego: ''poolish'' to niewątpliwie bardzo ciekawy przykład polskiego wkładu w rozwój światowego piekarstwa. Nic to dziwnego, w końcu Polska słynie z wyśmienitego pieczywa. Co prawda, bardziej słynie raczej z chleba żytniego na zakwasie niż z pszennych drożdżowych bagietek, no ale czy chcemy to polskie osiągnięcie, kolejny powód do dumy narodowej, podważać?
No pewnie, że tak! == Smak chleba ==Jeśli dokładnie prześledzić, skąd pochodzi powyższa informacja, która trafiła ostatecznie do Bakerpedii oraz wielu innych, internetowych i drukowanych, publikacji, to okaże się, że jej pierwotnym źródłem jest książka pt. ''Le goût du pain'', czyli ''Smak chleba''. Napisał ją Raymond Calvel, profesor piekarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Młynarstwa i Przetwórstwa Zbożowego ({{small|ENSMIC}}) w Paryżu, wybitny ekspert od pieczenia chleba. Historię ''poolish'' opisał w swojej książce tak:
[[File:Raymond Calvel.jpg|thumb|Raymond Calvel (1913–2005)]]
Jeśli tak wybitny autorytet twierdził, że ''poolish'' to wynalazek polskiego pochodzenia, to mało kto widział powód, żeby to kwestionować. Ale kim był ów baron o niezbyt przecież polsko brzmiącym nazwisku, któremu Francja zawdzięcza swoje bagietki wyrabiane na zaczynie, który właśnie on sprowadził z Polski przez Austrię nad Sekwanę?
== Kim był Zang? Piekarz mimo woli ==
[[File:August Zang.jpg|thumb|upright=.7|August Zang (1807–1888)<br>Zdjęcie koloryzowane]]
