Zmiany

Wróćmy do Žemyny. Bogini ziemi jest córką bogini słońca, '''Saulė''', oraz boga księżyca o imieniu '''Mėnuo'''. Nie jest to, niestety, szczęśliwe małżeństwo; Mėnuo romansuje bowiem z piękną '''Aušrinė''', boginią gwiazdy zarannej (por.: słow. Zorza, gr. Eos, rzym. Aurora, hinduska Uszas). Zdradzona Saulė poskarżyła się Perkūnasowi, który za karę obił teściowi twarz – siniaki widać do tej pory na tarczy księżyca. Ustanowiono też naprzemienną opiekę nad córką: Saulė widzi się z Žemyną tylko w dzień, a Mėnuo – w nocy. Žemyna i Perkūnas mają dwóch synów – bliźniaków zwanych '''Ašvieniai''' (por.: hind. Aświnowie, słow. Lel i Polel, gr. Kastor i Polluks), którzy pod postacią rączych rumaków ciągną przez nieboskłon powóz swojej babci, Saulė. Wozi ona w tym pojeździe rozgrzaną do jasności tarczę słoneczną, wykutą specjalnie przez boskiego kowala '''Teliavelisa''' (por.: słow. Swarog, gr. Hefajstos, rzym. Wulkan). Warto wspomnieć o jeszcze dwóch boginiach: jedną jest '''Gabija''', która (niczym gr. Hestia, rzym. Westa) strzeże ogniska domowego. Druga to '''Medeina''', znana też pod przydomkiem Žvėrinė, który nieprzypadkowo brzmi podobnie do słowa „zwierzyna”, jest to bowiem bogini lasów i dzikich zwierząt (jak gr. Artemida, rzym. Diana), objawiająca się pod postacią łowczej suki.