Zmiany

W wyniku rozbiorów Polski ziemie litewsko-białoruskie znalazły się w całości pod panowaniem rosyjskim, ale terytoria ruskie należące do Korony wpadły częściowo w ręce rosyjskie, a częściowo -- w austriackie. Austriacy nazwali swoją część Galicją, nawiązując do dawnych węgierskich pretensji. Rdzennych mieszkańców Galicji nazywali Rusinami, tak samo jak wcześniej panujący tu Polacy. Tych Rusinów, którzy znaleźli się pod zaborem Rosyjskim, urzędowo nazywano Małorosjanami -- że to niby Rosjanie, tylko tacy jakby gorsi. Sami Rusini i Małorosjanie zaczęli -- mniej więcej po powstaniu styczniowym -- w XIX w. odkrywać wspólną tożsamość etniczną i nazywać samych siebie Ukraińcami. Ale co najmniej do pierwszej wojny światowej była w tym nazewnictwie spora dowolność. Eliza Orzeszkowa, którą fascynowała literatura ukraińska, korespondowała z zaboru rosyjskiego z mieszkającym w Galicji ukraińskim poetą Iwanem Franką; w jej listach uderza to, że przy całej swej sympatii dla Ukraińców zupełnie nie wiedziała, jak ich nazywać: Rusinami, Małorosjanami czy Ukraińcami, i wreszcie sama pytała Frankę, którą opcję najlepiej wybrać.<ref>{{Cyt