10 266
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
}}</ref> bohatera narodowego Rosji, co to wraz z Kuźmą Mininem poprowadził powstanie, które w 1612 r. wyzwoliło Moskwę spod polskiej okupacji. Halbański powołał się na ,,poważnych historyków sztuki kulinarnej", chociaż w latach 80. niewielu poważnych historyków zajmowało się tak niepoważnym tematem jak kulinaria. W każdym razie to, że te kotlety mają coś wspólnego z Dymitrem Pożarskim, to też nieprawda. Prawdą jest tylko, że to potrawa wywodząca się z kuchni rosyjskiej, a nie polskiej.
Źródła historyczne wskazują na to, że ''pożarskije kotliety'' wynaleziono w Torżoku -- mieście w guberni twerskiej, które leży przy drodze z Moskwy do Sankt Petersburga. W pierwszej połowie XIX w. istniała tam gospoda, która należała do niejakiego Jewdokima Pożarskiego i słynęła z podawanych w niej kotletów z kurzego lub cielęcego mięsakurczaka.
W przewodniku po Rosji z 1843 r. można przeczytać o tym miasteczku, co następuje:
| rok = 1836
| strony = 179
}}</ref> Autorem kotletów nie był bowiem sam Jewdokim Pożerski, lecz jego córka Daria, która w gospodzie ojca zajmowała się gotowaniem. Jest nawet legenda, która mówi, że sam cesarz Mikołaj I zatrzymał się w gospodzie u Pożarskich i zamówił na obiad kotlety cielęce, Daria Pożerska zaś, nie mając w spiżarni cielęcinycielęcina, na prędce wymyśliła przepis, w którym cielęcinę zastępował kurczakmięso cielęce zastąpiła kurzym.<ref>{{Cyt
| tytuł = Torzhok.pro
| rozdział = Дарья Евдокимовна Пожарская
