10 376
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Tak jak Sforzowie władają Mediolanem, tak Medyceusze, którzy wywodzą się z drobnych kupców, przejęli na ponad trzysta lat władzę we Florencji. Katarzyna (Caterina de' Medici) nie ma nawet miesiąca, kiedy zostaje sierotą, toteż jej wychowaniem zajmują się stryjowie jej ojca. Najpierw bierze ją pod swoją opiekę Giovanni de’ Medici, lepiej znany jako papież Leon X. Po jego śmierci pieczę nad Katarzyną przejmuje Giulio de’ Medici, czyli papież Klemens VII.
W tym czasie cesarz Karol V Habsburg przejmuje Habsburgowie przejmują panowanie nad Neapolem i Hiszpanią (wraz z jej zamorskim imperium). Francja jest teraz otoczona habsburskimi posiadłościami z prawie każdej strony. , co prowadzi do tego, że Wojny Włoskie przeradzają się w otwarty konflikt między Habsburgami a Walezjuszami. Po stronie tych drugich opowiada się m.in. Państwo Kościelne, a żeby umocnić tę relacjęten sojusz, Klemens VII wydaje czternastoletnią Katarzynę za francuskiego królewicza Henryka.
W 1547 r. Henryk odziedziczył dziedziczy po zmarłym bracie tron francuski (jako drugi król o tym imieniu), a jego małżonka tym samym została zostaje królową. O ile Henryk II nie pozwalał pozwala żonie mieszać się do polityki, a łoże chętniej dzielił dzieli z piękną Dianą de Poitiers, to pozycja Katarzyny wzmocniła wzmocmi się po jego śmierci, kiedy tron francuski przejmowali przejmą kolejno ich synowie: Franciszek II, Karol IX i wreszcie Henryk III.
Zaborcza, przebiegła, okrutna -- działająca w czasie fancuskich wojen religijnych Katarzyna dorobiła się legendy jeszcze czarniejszej niż Bona. Częściowo może i zasłużenie, lecz jej prawdziwe grzechy i przywary z pewnością zostały wyolbrzymione przez współczesnych jej pamflecistów, a później przez powieściopisarzy z Alexandrem Dumasem na czele, który w ''Królowej Margot'' uczynił z Katarzyny główną sprawczynię rzezi hugenotów w Noc św. Bartłomieja, no i -- rzecz jasna -- przyczepił jej łatkę diabolicznej trucicielki.
