Isabella tymczasem musi uciekać do Królestwa Mediolanu i to tam właśnie Bona wychowuje się i dorasta. Dzięku rozległym koligacjom nadal mają potężnych sojuszników. Szwagrem Isabelli jest sam cesarz Maksymilian I Habsburg, który osobiście kojarzy małżeństwo Bony z polskim królem Zygmuntem I. Zygmunt jest ponad dwa razy od Bony starszy, ale Zygmuntem Starym zaczną go nazywać dużo później. Ślub ma miejsce 6 grudnia 1517 r. w Neapolu, gdzie pana nie tak już młodego reprezentuje, jak to zwykle bywa, pełnomocnik.
Zachowa się jadłospis uczty weselnej, której dość kosmopolityczne ''menu'' który może dać nam pewne wyobrażenie na temat kuchni, do której Bona może być przyzwyczajona. Kosmopolityczne ''menu'' odzwierciedla neapolitańskie i hiszpańskie koligacje Bony, ale estetyka biesiady jest jeszcze zdecydowanie bardziej średniowieczna niż nowożytna.
{{clear}}
{{ Cytat