10 376
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
A Ja jednak proponuję nieco inne podejście: zapraszam Was na tym blogu wspólną przygodę z widelcem wśród książek, podczas której spróbujemy innego podejścia: postaramy się dotrzeć po -- czasem dość mocno zamotanej -- nitce do kłębka, żeby odtworzyć pochodzenie oraz ewolucję niektórych z owych legend i mitów, i choć trochę odkłamać popularne wyobrażenia o historii polskiej kuchni. A czasem też przy okazji coś ugotować.
brak opisu edycji
[[Plik:Widelec i książka.jpg|thumb|400px|Widelec i książka]]
Witam szanownych Czytelników „Z widelcem wśród książek” – bloga o jedzeniu i piciu oraz języku, literaturze i historii. Blog Mój pomysł na ten został pomyślany jako miejsceblog jest taki, gdzie mogę żeby – w zakresie związanym z dziejami polskiej kuchni – robić tutaj to, co Pogromcy Mitów na Discovery Channel robili w dziedzinie fizyki, czyli wyszukiwać różne chętnie powtarzane ciekawostki z polskiej (i nie tylko) historii kulinarnej i sprawdzać -- na ile potrafię -- czy jest w nich jakieś ziarno prawdy. Staram się to robić nie tylko (mam nadzieję) ciekawie, ale też dociekliwie, choć oczywiście po amatorsku, bo, podobnie jak Pogromcy Mitów nie są z wykształcenia fizykami, tak i ja ani nie jestem historykiem, ani nie jestem zawodowo związany z gastronomią. Mam jednak nadzieję, że i specjalistów z tych dziedzin niniejszy blog to, co tu piszę, będzie w stanie zainteresować, a może nawet zainspirować.
Historia kuchni, czyli nie tyle historia tego, jak i skąd ludzie w różnych czasach i miejscach zdobywali pożywienie, co raczej w jaki sposób je przyrządzali i konsumowali, dopiero stosunkowo niedawno znalazła się w obszarze zainteresowania zawodowych historyków. We Francji zaczęło się to mniej więcej w latach 80. ubiegłego stulecia, a w Polsce – na dobre dopiero w wieku bieżącym. Wcześniej, jeśli ktoś w ogóle pisał dla szerszej publiczności o dawnej kuchni polskiej, to robili to głównie niespecjaliści, a ich publikacje raczej nie miały charakteru systematycznych badań naukowych. Powtarzali za to chętnie i na ogół bezkrytycznie, często dodatkowo przeinaczając, rozmaite anegdoty i ciekawostki, mające mniejsze bądź większe poparcie w źródłach historycznych. Z czasem przenikały one do rozmaitych kompendiów i encyklopedii -- drukowanych i internetowych, polskich i obcojęzycznych -- a ich weryfikacją mało kto zawracał sobie głowę. Bo, po pierwsze, temat przecież mało poważny, więc dlaczego się przejmować? A po drugie, po co psuć dobrą historyjkę sprawdzaniem jej prawdziwości?
