Zmiany

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Pszczeli król

Usunięte 901 bajtów, 20:57, 19 cze 2019
| źródło = ''Ibid.'' }}
Z kolei według hrabiego de Chavagnac, który w imieniu dworu cesarskiego forsował kandydaturę księcia lotaryńskiego, pszczoły w ogóle przyłączyły się nie do orszaku księcia Michała, ale atakowały wojewodę podolskiego w drodze na pole elekcyjne. Jego relacja jest o tyle ciekawsza, że ukazuje też zakulisowe machlojki i korupcję polityczną na wielką skalę – w których istotną rolę odgrywał późniejszy następca Michała na polskim tronie, Jan Sobieski, oraz jego żona, Maria Kazimiera z domu d'Arquien. Państwo Otóż państwo Sobiescy, należący do stronnictwa profrancuskiego, dogadali się z hrabią, że w zamian za zgodę (ich i Francji) na wybór Karola Leopolda , Lotaryngia zawrze z Francją sojusz przeciwko Austrii, Sobieski dostanie ziemie pod Samborem i 100 tys....franków gotówką, Sobieska otrzyma wielki diament, a hrabia w nagrodę zostanie marszałkiem Francji…
{{ Cytat
| strony = 228–229
}} }}
 
Plan, jak widać, był sprytny, ale nie wypalił – a wszystkiemu winne pszczoły. Choć znamienne, że w obu tych relacjach nie ma nic nadprzyrodzonego. Ot, rój pszczół przyleciał i odleciał, a już politycy dorobili do tego znaczenie, jakie im pasowało. Kochowski pisze o tym wprost:
{{ Cytat
| źródło = ''Ibid.'' }}
  Król Michał należał do tych z polskich monarchówBył przecież czerwiec, którzy lubli dobrze (i dużo!) zjeść i wypić. Kochowski pisał o nim, że „w jadle był niewstrzemięźliwyokres rojenia pszczół, {{...}} pił daleko więcej piwa niż wina, z solą, cukrem i imbirem.”<ref>{{Cyt | nazwisko = Kochowski | imię = Wespazjan | inni = tłum. August Mosbach, red. Jan Nepomucen Bobrowicz | tytuł = Roczników Polski klimakter IV obejmujący dzieje Polski pod panowaniem króla Michała | url = https://books.google.pl/books?id=Ay5pAAAAcAAJ&pg=PA30 | miejsce = Lipsk | wydawca = Księgarnia Zagraniczna | rok = 1853 | strony = XIII }}</ref> Powiadano nawet, że kiedy dostał w prezencie od miasta Gdańska tysiąc „jabłek chińskich” (czyli pomarańczy)pobliskiej Woli były pewnie jakieś pasieki, to zeżarł je wszystkie naraz.<ref>{{Cyt | nazwisko = de Salvandy | imię = Narcisse-Achille | inni = tłum. X.G. | tytuł = Dzieje panowania Michała Wiszniowieckiego Króla Polskiego, Wielkiego X. Litewskiego itd. | url = https://books.google.pl/books?id=X39KAAAAcAAJ&pg=PA71 | miejsce = Lwów | wydawca = Zakład Narodowy im. Ossolińskich | rok = 1849 | strony = 71 }}</ref> Nic więc nic dziwnego, że król zmarł w wieku zaledwie 33 lat na wrzody układu pokarmowegoprzez pole elekcyjne przeleciał (pewnie niejeden) rój.<ref>{{Cyt | tytuł = Silva Rerum | nazwisko r = Widacka | imię r = Hanna | rozdział = Choroba i śmierć króla Michała | adres rozdziału = https://www.wilanow-palac.pl/choroba_i_smierc_krola_michala.html | miejsce = Warszawa | wydawca = Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie }}</ref>
== Przy Piastowskim stole ==

Menu nawigacyjne