Zmiany

[[File:MuchomórSą jednak gatunki grzybów, których nawet mało wybredni Soplicowie nie zbierali.jpg|thumb|upright|''A kto schyla się ku nimWprawdzie wszystkie też są jadalne, gdy błąd swój obaczy, zagniewany, grzyb złamie, albo nogą kopnie; tak szpecąc trawę, czyni bardzo nieroztropnieale w smaku takie sobie.''<ref>A. jednak tym grzybom Mickiewiczpoświęcił w poemacie niemniej miejsca niż tym, ''opktóre trafiły do koszyków. cit.'', księga III, wersy 287–289</ref>]] {||- valign=top| {{ Cytat| <poem>Inne  Inne pospólstwo grzybów pogardzone w braku*Dla szkodliwości albo niedobrego smaku {{..;Lecz nie są bez użytku, one zwierza pasąI gniazdem są owadów i gajów okrasą.}}

}}, księga III, wersy 270–279 <br>* „W braku” - nie chodzi o to, że tych grzybów ''brakowało'', ale że zostały uznane za gorsze, czyli ''wybrakowane''. }}| <small><gallery align=right mode=packed>File:Russula delica.jpg|„Surojadki srebrzyste,…”File:Russula claroflava.jpg|„… żółte,…”File:Russula atropurpurea.jpg|„… i czerwone, niby czareczki różnym winem napełnione”File:Leccinum vulpinum.jpg|„Koźlak jak przewrócone kubka dno wypukłe”File:Craterellus cornucopioides.jpg|„Lejki jako szampańskie kieliszki wysmukłe ” File:Lactarius piperatus.jpg|„Bielaki jakby mlekiem nalane filiżanki saskie”File:Lycoperdon perlatum.jpg|„Purchawka jak pieprzniczka”</gallery></small>|}} Znowu mamy tu różne gatunki surojadek, czyli gołąbków; sądząc po kolorach, może chodzić o '''gołąbka smacznego''' (''Russula delica''), '''jasnożółtego''' (''Russula claroflava'') i '''ciemnopurpurowego''' (''Russula atropurpurea''). „Koźlak”, którego poeta porównał do staropolskiej kulawki, czyli kieliszka z wypukłym dnem, z którego zawsze trzeba wypić do końca, zanim się go odstawi na stół, to pewnie '''koźlarz sosnowy''' (''Leccinum vulpinum''). „Lejki” i „bielaki” można zidentyfikować jako owocniki '''lejkowca dętego''' (''Craterellus cornucopioides'') i '''mleczajowca biela''' (''Lactarius piperatus''). I wreszcie '''purchawka''', czyli któryś z gatunków rodzaju ''Lycoperdon''. Przepięknie obrazowe porównanie tych grzybów do różnego rodzaju szkieł stołowych prowadzi nas do tematu staropolskich trunków. Ale co pito w Soplicowie, to już temat na osobny wpis.

<gallery>File:Russula delica.jpg|Surojadki srebrzyste (gołąbek smaczny)File:Russula claroflava.jpg|... żółte (gołąbek jasnożółty)File:Russula atropurpurea.jpg|... czerwone (gołąbek ciemnopurpurowy)File:Leccinum vulpinum.jpg|KoźlakNatomiast ten zakończmy napomnieniem Mickiewicza, jak przewrócone kubka dno wypukłe (koźlarz sosnowy)File:Craterellus cornucopioides.jpg|Lejkipostępować z grzybami niejadalnymi, jako szampańskie kieliszki wysmukłe (lejkowiec dęty) Filea które nadal pozostaje aktualne:Lactarius piperatus.jpg|Bielaki... jakby mlekiem nalane filiżanki saskie (mleczajowiec biel)File:Lycoperdon perlatum.jpg|Purchawka jak pieprzniczka (purchawka chropowata)</gallery>

| <poem>– Na grzybyNi wilczych, w aromatów pełen las!– Na grzyby! Przed wyjazdem sprawdźmy gaz.Weźmy czegoś parę kropelni zajęczych nikt dotknąć nie raczy,A na drzwiach wywieśmy o temkto schyla się ku nim, gdy błąd swój obaczy,Że ruszyliśmy w sobotęZagniewany,grzyb złamie, albo nogą kopnie;Bo powzięliśmy ochotęNa grzyby. {{...}}– Albo na ryby? {{..Tak szpecąc trawę, czyni bardzo nieroztropnie.}}– A może na ryby w grzybach?– Jak to? – Duszone!– Aha, no w sumie…</poem>| źródło = Jeremi PrzyboraA. Mickiewicz, ''Na rybyop. cit.'' , księga III, wersy 286–289