9136
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
brak opisu edycji
<mobileonly>[[File:Leandro Bassano, Banquet Scene.jpg|thumb|''— Przecież wiesz, że to ci szkodzi!''<br>{{small|Mal. Leandro Bassano (ok. 1595)}}]]</mobileonly>
Otóż tak. Tak jak my (czy przynajmniej niektórzy z nas) staramy się zdrowo jadać, zgodnie z najnowszymi zaleceniami naukowców, tak i nasi przodkowie stosowali diety zalecane przez naukę – taką, jaka była im wtedy dostępna. Choć niekoniecznie najnowszą – jeszcze pięćset lat temu, im nauka była starsza, tym bardziej więcej jej ufano, a pogłębianie wiedzy polegało mniej na nowych odkryciach niż , a bardziej na „ciągłej i wzniosłej rekapitulacji”.<ref>Jak to określił brat Jorge w ''Imieniu Róży'' Umberta Eco (cytat z pamięci).</ref>
Czytając o dawnej kuchni nie sposób nie spotkać się prędzej czy później z pojęciem dietetyki humoralnej. Dlatego dzisiaj przyglądnijmy się bliżej teorii humoralnej, która obowiązywała w Europie przez stulecia aż do XIX w. Ale żeby zrozumieć, o co w niej chodzi, będziemy musieli zacząć od podstaw, czyli od dawnych poglądów na budowę materii i funkcjonowanie organizmu ludzkiego. Zapraszam więc w podróż w czasie do, powiedzmy, początku XVII w. oraz na krótki wykład o fizyce i fizjologii, zgodny ze ówczesnym stanem wiedzy naukowej.
