10 376
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
{| class="wikitable"! colspan="2" |Seder!Święconka|-|''Zeroa''|Święcone ma zatem swój odpowiednik macy, z tym że przaśnik zastępuje kwaśnikiem, czyli chlebem na zakwasie. Drożdżowe babki też można podciągnąć pod tę kategorię. Goleń jagnięcajagnięcą Żydzi zastępują kurzym udkiem, ale może być też kurze udko|Wędliny|a katolicy -|''Bejca''|Jajko na twardo dodatkowo podpieczone|Jajka na twardo / pisanki|-|''Chazeret''|Gorzkie zioło 1, npszynką lub wieprzową kiełbasą. sałata rzymska|Pieprz|-|''Maror''|Gorzkie zioło 2A także figurką baranka, np. chrzan|Chrzan|-|''Charoset''|Słodka pasta orzechowo-jabłkowa|Cukierżeby nie zapomnieć, czekolada|-|''Karpas''|Zielone warzywoże chodzi jednak o Baranka Bożego, npa nie Bożą Świnkę. pietruszkaZamiast jajka pieczonego mamy w koszyku jajka barwione. Także , seler naciowy, zielona cebula|Rzeżucha|gorzkie zioła" uwzględnia się w święconce --|pod postacią chrzanu oraz pieprzu. Rzeżuchę, na której zwykle ustawia się baranka można podciągnąć pod ''Macakarpas''|Przaśny chleb|Chleb, babki i inne wypieki|-|czyli zielone warzywo, a cukier czy nawet czekoladę można uznać za odpowiednik słodkiego ''Mej melachcharosetu''|. Słona woda|Sól|-|''Jain''|Wino|Wino zostaje zdekonstruowana na sól i wodę. A co z winem? To zarezerwowali sobie księża jako wino eucharystyczne, nie umieszczane surowo tępiąc umieszczenia alkoholu w koszyku|}koszykach do święcenia.
''Maca'', czyli przaśny (niekwaszony) chleb, jest na pamiątkę tego, że Żydzi uciekali z Egiptu w pośpiechu i nie mieli czasu czekać, aż ciasto na chleb wyrośnie. ''Zeroa'', czyli goleń jagnięca, to pamiątka po baranku, którego krwią Żydzi malowali odrzwia i progi swoich domów jako znak rozpoznawczy tuż przed ucieczką, a także ofiar składanych później w świątyni jerozolimskiej; dziś często zastępowana kurzym udkiem. Innym symbolem dawnych ofiar świątynnych jest ''bejca'', czyli jajko ugotowane na twardo i dodatkowo podpieczone. Dwa rodzaje gorzkich ziół -- ''maror'' i ''chazeret'' -- symbolizują gorycz niewoli egipskiej. U Żydów aszkenazyjskich (z północnej Europy) ''chazeret'' to zwykle sałata rzymska, a ''maror'' to tarty chrzan (często zabarwiany sokiem z buraków na kształt polskiej ćwikły z chrzanem) -- mimo że chrzan nie jest ani gorzkim, ani ziołem. Z kolei ''charoset'' to słodka pasta z jabłek, orzechów włoskich i miodu, mająca symbolizować zaprawę murarską, gdyż według Biblii żydowscy niewolnicy w Egipcie zatrudnieni byli głównie przy pracach budowlanych. Siódma potrawa to ''karpas'' czyli jakieś zielone warzywo (np. natka pietruszki), które przed zjedzeniem macza się w słonej wodzie, będącej symbolem łez wylewanych przez Żydów w niewoli. A do tego wszystkiego obowiązkowo pije się wino.
Ten zestaw potraw sederowych ukształtował się dopiero w średniowieczu, ale już w czasach Jezusa wieczerza paschalna obejmowała niewątpliwie więcej artykułów niż tylko chleb i wino, na których skupiają się ewangelie. Zresztą właściwie nie ma dla nas znaczenia, co Jezus naprawdę jadł podczas swojej ostatniej kolacji przed śmiercią; ważne, co na ''seder'' jadali Żydzi w czasach, kiedy u chrześcijan rodził się zwyczaj święcenia pokarmów na Wielkanoc. A było to właśnie we wczesnym średniowieczu. Księża mieli wtedy tendencję do wzorowania chrześcijańskiej liturgii na obrzędach starotestamentowych.<ref>{{Cyt | nazwisko r = Pisarzak | imię r = Marian | tytuł = Ruch Biblijny i Liturgiczny | rozdział = Błogosławieństwo pokarmów i napojów wielkanocnych | adres rozdziału = https://www.researchgate.net/publication/324449146_Blogoslawienstwo_pokarmow_i_napojow_wielkanocnych | wydawca = Polskie Towarzystwo Teologiczne | miejsce = Kraków | data = czerwiec 2003 | wolumin = 46(2):93 | strony = 96 }}</ref>I jak dobrze się przyjrzeć, to można zauważyc dość wyraźne paralele między porządkiem wieczerzy sederowej a składem wielkanocnego koszyka.
== Więcej formułek ==
