}}</ref>
<nomobile>[[File:Rożen Leonarda.jpg|thumb|left|upright|Projekt rożna napędzanego dymem z paleniska autorstwa Leonarda da Vinci (''Codex Atlanticus'', karta 21)]]</nomobile>
Historycy zaczęli powątpiewać o tym, jaki realnie wpływ mogła mieć czternastoletnia dziewczynka na zwyczaje francuskiego dworu. Tym bardziej, że przez długie lata nie była w stanie dać prawowitego następcy mężowi, który zresztą zamiast z żoną wolał dzielić łoże z piękną Dianą de Poitiers. Pozycja Katarzyny wzmocniła się dopiero po śmierci Henryka II w turnieju rycerskim, kiedy to tron francuski przejmowali kolejno ich synowie: Franciszek II, Karol IX i wreszcie Henryk III. Wtedy to królowa matka zaczęła ostro mieszać się do polityki i walczyć o poparcie francuskiej arystokracji m.in. poprzez organizację wystawnych uczt. Nic jednak nie wiadomo o tym, by potrawy podawane na tych bankietach były jakoś szczególnie wzorowane na kuchni włoskiej.
}}</ref>
<mobileonly>[[File:Rożen Leonarda.jpg|thumb|left|upright|Projekt rożna napędzanego dymem z paleniska autorstwa Leonarda da Vinci (''Codex Atlanticus'', karta 21)]]</mobileonly>
Ale Katarzyna wtedy dopiero co przyszła na świat. Skąd zatem wzięło się przekonanie o sprowadzeniu przez Medyceuszkę do Francji elementów kuchni włoskiej? Z początku był to jedynie kulinarny wątek jej szerszej legendy negatywnej. Oświeceniowi myśliciele, tworząc długo po śmierci Katarzyny jej obraz jako czarnego charakteru w dziejach Francji, chętnie podkreślali jej deprawację i rozpasanie, w tym nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu. Według ich przekazu, królowa miała swoim przykładem zepsuć wstrzemięźliwych dotąd Francuzów. Najstarszy ślad tej idei można znaleźć w wydanej w 1739 r. książce kucharskiej ''Dary Komusa, czyli Rozkosze stołu'' (''Les dons de Comus, ou Les délices de la table''; Komus był w mitologii klasycznej bożkiem biesiady, synem Dionizosa / Bachusa), gdzie we wstępie historycznym po raz pierwszy zasugerowano, iż Katarzyna sprowadziła do Francji armię włoskich kucharzy, którzy na zawsze zmienili kuchnię francuską na bardziej wyrafinowaną.
<nomobile>[[File:Cibrèo.jpg|thumb|''Cibrèo'', czyli florentyńska potrawa z kogucich jąder i grzebieni, [https://www.emikodavies.com/cibreo-a-forgotten-florentine-dish/ odtworzona w 2021 r. przez panią Emiko Davies] (po lewej: główne składniki; po prawej: gotowa potrawa)]]</nomobile>
Na potwierdzenie rzekomego łakomstwa królowej udało znaleźć się jedną historyczną wzmiankę:
Cytat ten pochodził jednak ze źródła zdecydowanie niechętnego Katarzynie, a anegdota miała dodatkowo podtekst erotyczno-polityczny. Oto królowa Włoszka objadała się jądrami wykastrowanego koguta, który był przecież symbolem Francji.
<mobileonly>[[File:Cibrèo.jpg|thumb|''Cibrèo'', czyli florentyńska potrawa z kogucich jąder i grzebieni, [https://www.emikodavies.com/cibreo-a-forgotten-florentine-dish/ odtworzona w 2021 r. przez panią Emiko Davies] (po lewej: główne składniki; po prawej: gotowa potrawa)]]</mobileonly>
Wątek zgubnego wpływu Katarzyny na cywilizację francuską podchwycili później encyklopedyści. Pod hasłem „Kuchnia” w ''Wielkiej Encyklopedii Francuskiej'' możemy bowiem przeczytać, iż to właśnie za Katarzyny prosta i skromna dotąd kuchnia francuska została wynaturzona na skutek zgubnych wpływów włoskich.