10 442
edycje
Zmiany
== Francuz na polskim tronie ==
Skończyliśmy na tym, że w 1556 r. poróżniona z synem królowa Bona wróciła z Polski do Włoch, a rok później zmarła od trucizny. Jej syn, król Zygmunt August, zdążył wcześniej ożenić się po raz trzeci -- z młodszą siostrą swojej pierwszej żony, Katarzyną Habsburżanką. Jednak i ona, tak samo jak dwie poprzednie, nie dała mu potomstwa. Wraz ze śmiercią Zygmunta Augusta w 1572 r. wygasła cała dynastia Jagiellonów, a trwająca 65 lat epoka zygmuntowska, obejmująca panowanie Zygmuntów Starego i Augusta, dobiegła końca. Zrodziło to szereg skomplikowanych kwestii natury konstytycyjnej, tym bardziej że nikt z żyjących polityków nie pamiętał nawet, jak powinna wyglądać elekcja królewska. Po długich, ciekawych dyskusjach, którymi nie będziemy się tu zajmować, szlachta i magnateria zgodziły się, że po pierwsze, nie będą się nawzajem zabijać z powodu różnic religijnych (był to bowiem szczytowy okres reformacji protestanckiej w Polsce), a po drugie, każdy szlachetnie urodzony katolik, a najlepiej członek jakiegoś rodu panującego w Europie, może być kandydatem na króla.
Tymczasem w 1560 r. zmarł król francuski Franciszek II, a tron odziedziczył po nim jego dziesięcioletni brat, Karol IX, zaś ich matka, Katarzyna Medycejska, objęła panowanie jako regentka. Równocześnie usilnie poszukiwała jakiejś posady dla swego oczka w głowie, czyli trzeciego syna, Henryka.
=== Pożegnanie z Polską ===