10 258
edycji
Zmiany
== Kuchnia polska według Larousse Gastronomique ==
{{ Cytat
|Kuchnia polska stanowi odbicie bardzo różnorodnych wpływów. Wiele słowiańskich potraw stanowi przejawbliskich związków polsko-rosyjskich. Również Kościół katolicki był zawsze w Polsce obecny, w związku z czym do tej pory przyrządza się potrawy i przysmaki właściwe różnym świętom religijnym; również obecność wspólnoty żydowskiej odcisnęła swoje piętno na polskiej gastronomii. Polacy mają opinię miłośników solidnego jedzenia i obfitego napitku. Na poranny posiłek składają się często mięsa na zimno i wędliny, nastomiast posiłek wieczorny obejmuje ziemniaki ze zsiadłym mlekiem, „klouski” (rodzaj knepfli), paszteciki oraz duże ravioli, które podaje się z zupą; do tych ostatnich zaliczają się „pirojki”, „cyrniki”, „cromesqui” i inne „varieniki”, występujące również w Rosji. Około godziny 14 podaje się tradycyjnie główny polski posiłek („obiad”), który składa się z kilku dań. Zupy je się zawsze w dużych ilościach: przede wszystkim „barszcz” (przypominający rosyjski „borchtch”), ale także „zupę szczawiową” (ze szczawiem i wędzoną słoniną), „chlodnik”, „rassolnick”, „krupnik” (krem z jęczmienia z warzywami), jak również „kapusniack” (z kapustą, selerem i słoniną) oraz „stchi” (jednogarnkowe danie z wołowiny oraz wieprzowych uszu i ozora z dodatkiem kopru włoskiego). Mięsa jatkowe są niemal zawsze duszone lub gotowane w postaci ragoût (jak na przykład „bigos” narodowy), choć cenione są również mięsa nadziewane. Najważniejszym mięsem w polskiej kuchni jest wieprzowina, z której przyrządza się smakowite wędliny. Dziczyznę, zwłaszcza kuropatwę i dzika, przyrządza się z owocami. Kurczak jest przeważnie pieczony; gęś i indyk również cieszą się powodzeniem. Dania rybne są niejednokrotnie zapożyczone z kuchni żydowskiej: śledzie marynowane albo w śmietanie, karp w galarecie z sosem słodko-kwaśnym albo z chrzanem, makrela na słodko-kwaśno; ale przyrządza się też pstrąga po krakowsku, czyli gotowanego i podanego z siekanymi jajkami na twardo, sokiem cytrynowym i stopionym masłem. Jeśli chodzi o warzywa, to pierwsze miejsce zajmuje wszechobecna kapusta, zwłaszcza jako surówka z kiszonej kapusty z jabłkami i marchwią. Wiele warzyw gotowanych w wodzie podaje się z siekanymi jajkami na twardo i stopionym masłem. Smaki kwaśny i słodki łączą się w sałatkich oraz w śliwkach marynowanych w occie z korzeniami. Polska posiada bogaty wybór wypieków, do których należą: „baba” lub „babka” (coś pomiędzy brioszką i kuglofem, ale nie nasączana rumem); „chrust” (bardzo słodkie biszkopty); miodownik (Polska jest wielkim producentem miodu) oraz piernik. „Mazurek” przypomina Linzertorte, natomiast bożonarodzeniowy „makowiec” to rolada faszerowana makiem w galarecie. Inne desery to „tort orzechowy” (ciasto z orzechów włoskich z kawowym lukrem); „paczki” (smażone ciastka nadziewane konfiturą) oraz „nalesniki” (nadziewane białym serem). Podczas posiłku Polacy piją przede wszystkim piwo, a do deserów podają herbatę. Przed posiłkiem pije się wódkę, do której podaje się „zakouski” jak w Rosji. Szczególnie cenioną wódką jest „zubrowka” (aromatyzowana niezwykle wonną trawą żubrową). Kawę pije się zwykle mrożoną albo z dodatkiem kożucha z mleka.
| oryg = La cuisine polonaise est le reflet d’influences très diverses. Nombre d’apprêts slaves relèvent en effet de mariages russo-polonais ; par ailleurs, l’Église catholique a toujours été très présente en Pologne et, lors des fêtes religieuses, des plats et gourmandises spécifiques sont encore préparés ; quant à la communauté juive, elle a également marqué la gastronomie polonaise.
Les viandes de boucherie sont presque toujours braisées ou cuisinées en ragoût (tel le bigos national) ; on apprécie aussi les apprêts farcis. Mais l’animal roi est, en Pologne, le porc, avec lequel on produit une charcuterie savoureuse. Le gibier, perdreau et sanglier surtout, s’accommode aux fruits. La volaille se fait essentiellement rôtir; oie et dinde sont aussi très appréciées.
Les plats de poisson sont souvent empruntés à la cuisine juive : harengs mâtinés mârinés ou à la crème, carpe en gelée à la sauce aigre-douce ou au raifort, maquereaux à l’aigre-doux : mais on prépare également la truite à la cracovienne, pochée, et servie avec des œufs durs hachés, du jus de citron et du beurre fondu.
Au chapitre des légumes, le chou est omniprésent, notamment dans la salade de choucroute aux pommes et aux carottes. Nombre de légumes cuits à l’eau s’apprêtent avec des œufs durs hachés et du beurre fondu. L'aigre-doux se retrouve dans les salades, ainsi que dans les conserves de prunes au vinaigre et aux épices.