10 370
edycji
Zmiany
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Władcy Rusi (przez dzisiejszych historyków zwanej ,,kijowską") z dynastii Rurykowiczów -- Wikingowie o słowiańskich imionach, których dokonania sławią nawet islandzkie sagi -- stworzyli na nizinach wschodniej Europy potężne państwo. Włodzimierz Wielki (po staronordycku: Waldemar; panował w latach 980--1015) rozważył wszystkie wady i zalety judaizmu, islamu, katolicyzmu i prawosławia, po czym wybrał to ostatnie na religię państwową. Za rządów jego syna, Jarosława Mądrego (Jarisleifa; pan. 1016--1054), cywilizacja ruska osiągnęła szczyt rozwoju. Księżniczka Anna Jarosławna, którą ojciec wydał za mąż za króla francuskiego Henryka I, przyjechawszy do Paryża stwiedziła, że to straszne zadupie, i chciała wracać do Kijowa (na terenie dzisiejszej Moskwy, warto nadmienić, rosła wtedy puszcza).
Po śmierci Jarosława, jak to w tamtym czasie bywało, nastąpiło rozbicie dzielnicowe. Przez sto kilkadziesiąt lat istniały więc sobie różne księstewka ruskie, aż jedno po drugim dały się podbić przez pogańskich barbarzyńców: wschodnia część Rusi znalazła się pod jarzmem mongolsko-tatarskim, a zachodnią zajęli Litwini. Wyjątkami były: Republika Nowogrodzka na dalekiej północy, której udawało się utrzymać względną niezależność i staroruską demokrację wiecową, oraz Ruś Halicka na południowym zachodzie, o którą rywalizowały katolickie królestwa Węgier i Polski. Katoliccy urzędnicy, piszący po łacinie, używali zlatynizowanych nazw Rusi Halickiej: dla Węgrów była to '',,Galicia"'', a dla Polaków -- '',,Russia"'' albo '',,Ruthenia"'' (potocznie po polsku używano nazwy ,,Ruś Czerwona" lub po prostu ,,Ruś"). Ostatecznie Polacy przeważyli nad Węgrami i województwo ruskie (z siedzibą już nie w Haliczu, lecz we Lwowie, który zdążył wyrosnąć na główne miasto regionu) stało się częścią Królestwa Polskiego (inne ważniejsze miasta tego województwa to Przemyśl, Chełm i Sanok).
== Imperium mongolskie a pierogi ==
