* M.P., Błogosławieństwo pokarmów i napojów wielkanocnych w Polsce, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1979
** "{{Cytat| Panie, racz przeżegnać to stworzenie giżę (tj. stworzoną przez Boga gicz) * przez wezwanie imienia świętego Twego, żeby było zbawiennem lekarstwem rodzajowi ludzkiemu, i racz to dać, żeby wszyscy, którzyby którzy by jej pożywali, nie natłuszczeni, nie natuszeni natuczeni ani rozszerzeni, żeby mieli przykazaniem twem gardzić, ale iżby w przykazaniu twem posłuszni byli stale, a niebieską tłustością żeby byli napełnieni. Przez Krysta Pana naszego. Amen." | źródło = {{Cyt | nazwisko = Pisarzak | imię = Marian | tytuł = Błogosławieństwo pokarmów i napojów wielkanocnych w Polsce | wydawca = Akademia Teologii Katolickiej | miejsce = Warszawa | rok = 1979 | strony = 218–219 }}<br>*) „Giża” to staropolskie określenie giczy (mięsa z uda), przeważnie wieprzowej i pewnie zwykle wędzonej. „Stworzenie” w tym wypadku to coś, co zostało stworzone przez Boga (Benedictio lardina użytek ludzki) - s, niekoniecznie istota żywa. 218-219}}
* M.P, Obrzędowość wiosenna w dawnych wiekach w związku z recepcją "święconego" w Polsce, Lud, t. 62, 1978, ss. 53-74