Zmiany

Krótko mówiąc, czosnek rośnie w&nbsp;ziemi, ma ostry smak i&nbsp;śmierdzi, więc dla ludzi nawykłych do rozkoszy jest szkodliwy, a&nbsp;nawet groźny. Za to chłopi, którzy i&nbsp;tak są przyzwyczajeni do jedzenia czosnku, mogą się nim zajadać bez obaw. Wśród wielu historyjek, które mają chłopstwu przypomnieć, gdzie ich miejsce, szczególnie ciekawa jest ta spisana przez Sabadina degli Arienti w&nbsp;czasie, kiedy Kolumb żeglował w&nbsp;poszukiwaniu Indii. Opowiada ona o&nbsp;słudze, który upraszał swojego pana, by ten zrobił go rycerzem. Znudzony namolnymi prośbami szlachcic postanowił wreszcie dać swemu poddanemu nauczkę: owszem, zrobił go szlachcicem, ale za herb nadał mu główkę czosnku pod złotym słońcem w&nbsp;błękitnym polu tarczy, a&nbsp;za umieszczany na hełmie klejnot – pannę zatykającą palcami nos. Błękit i&nbsp;słońce symbolizują tu ''powietrze'' i&nbsp;''ogień'' – niby szlachetne pierwiastki, które same często pojawiają się w&nbsp;heraldyce szlacheckiej; ale tutaj, w&nbsp;towarzystwie czosnku, świadczą raczej o&nbsp;jego właściwościach wysuszających i&nbsp;rozpalających (i &nbsp;to w&nbsp;czwartym, a&nbsp;więc niemal śmiertelnym, stopniu). Morał jest oczywisty: czosnek zawsze będzie śmierdział, a&nbsp;chłop zawsze będzie chłopem.<ref>{{Cyt